Αυτοκυριαρχία

Πόσα μικρά θαύματα θα μπορούσε να πραγματοποιήσει ο άνθρωπος που θα αποφάσιζε να γνωρίσει ποιος πραγματικά είναι, όχι μαθαίνοντας κάτι, αλλά αφαιρώντας όλα εκείνα τα επίπλαστα στοιχεία με τα οποία από μικρό παιδί τον έχουν φορτώσει και προγραμματίσει, σαν νευρόσπαστο, οι οικογενειακές, θρησκευτικές, φιλοσοφικές, πολιτικές κ.α. προκαταλήψεις και δόγματα! Και τι αίσθηση γαλήνης και χαράς θα δοκίμαζε αν αποφάσιζε να ζήσει την ζωή του με απλότητα και φυσικότητα, μη θέλοντας να ελέγχει κανέναν άλλον, παρά μόνον τον εαυτό του! Όμως, τι είδους “προσπάθεια” απαιτεί η πραγματοποίηση μιας τέτοιας εσωτερικής εργασίας και τι είδους “θυσίες”; Και το κυριότερο, είμαστε άραγε όλοι έτοιμοι να την ξεκινήσουμε και να την φέρουμε εις πέρας; Στο νέο βιβλίο του ο Ευγένιος Γιαρένης, διδάκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, περιγράφει την πορεία εξέλιξης ενός εσωτερικού ταξιδιού για την μεταμόρφωση της ανθρώπινης συνείδησης, που ενώ είναι εύκολο και απλό, φαντάζει δύσκολο και σύνθετο για όποιον δεν αντιλαμβάνεται το ότι ενώ ως άνθρωπος είναι ένα αδύναμο και παροδικό ον, μπορεί ωστόσο να αγγίξει το άχρονο και το υπέρτατο, συμμετέχοντας σε αυτό, όχι με τον μικρό υπολογιστικό νου και τις αισθήσεις, άλλα με κάτι που τα συμπεριλαμβάνει, υπερβαίνοντάς τα, ταυτοχρόνως.

Ευγένιος Α. Γιαρένης (Συγγραφέας)

Ο Ευγένιος Γιαρένης είναι στρατιωτικός δικαστής και γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι Διδάκτορας στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών. Στο Δικαστικό Σώμα των Ενόπλων Δυνάμεων εισήλθε κατόπιν διαγωνισμού που διενεργήθηκε το 1994. Φέρει τον βαθμό του Στρατιωτικού Δικαστή Β’ που αντιστοιχεί στο βαθμό του Αντισυνταγματάρχη των Ενόπλων Δυνάμεων και στο βαθμό του Εφέτη της τακτικής δικαιοσύνης. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ενώσεως Δικαστικών Λειτουργών Δικαστικού Σώματος Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς δε η στρατιωτική δικαιοσύνη είναι κοινή και για τρία σώματα (Στρατός Ξηράς, Πολεμικό Ναυτικό & Πολεμική Αεροπορία) των Ενόπλων Δυνάμεων και δεν διαχωρίζει τον δικαστικό από τον εισαγγελικό κλάδο, έχει μέχρι σήμερα υπηρετήσει στο Γραφείο Δικαστικού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού ως Βοηθός Δικαστικός Σύμβουλος (μέχρι το 1995), στο Ναυτοδικείο Πειραιώς ως Αντεισαγγελέας (μέχρι το 1997), στο Στρατοδικείο Αθηνών ως Δικαστής (μέχρι το 2001), στο Στρατοδικείο Αθηνών ως Ανακριτής (μέχρι το 2006), στο Αεροδικείο Αθηνών ως Δικαστής (μέχρι το 2008), στο Στρατοδικείο Ιωαννίνων ως Αντεισαγγελέας (μέχρι το 2011) και στο Στρατοδικείο Αθηνών ως Προεδρεύων Δικαστής (θέση στην οποία βρίσκεται μέχρι σήμερα). Έχει διδάξει στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (Σ.Σ.Ε.) το μάθημα του Στρατιωτικού Ποινικού Δικαίου κατά τα έτη 2000 έως και 2002, στη Σχολή Εφαρμογής Υγειονομικού (Σ.Ε.Υ./401 ΓΣΝΑ) τα μαθήματα “Στρατιωτικός Ποινικός Κώδικας-Ε.Δ.Ε.- Προανακρίσεις” και “Δίκαιο του Πολέμου” κατά τα έτη 2003 έως και 2006, ενώ το 2006 ορίστηκε τακτικός καθηγητής του μαθήματος “Στοιχεία Στρατιωτικής Ποινικής Νομοθεσίας” στην Αστυνομική Ακαδημία (Σχολή Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας), όπου και συνέγραψε (και εκδόθηκε από το Τυπογραφείο της Ελληνικής Αστυνομίας) σχετικό εκπαιδευτικό βοήθημα για χρήση των πρωτοετών Δοκίμων Υπαστυνόμων της Σχολής. Έχει δημοσιεύσει μονογραφίες και πάνω από 40 μελέτες και άρθρα, δημοσιευμένα σε νομικά και στρατιωτικά περιοδικά, που σχετίζονται με το Στρατιωτικό Ποινικό Δίκαιο και το Δίκαιο του Πολέμου καθώς και με την αρχαία ελληνική ιστορία, σε συνάρτηση με την εξέταση του πολεμικού φαινομένου. Απ’ τις εκδόσεις “Π.Ν. Σάκκουλα” έχει εκδοθεί το έργο του “Σημειώσεις Στρατιωτικού Ποινικού Δίκαιου” -μια σύνοψη ουσιαστικά των παραδόσεων του μαθήματος στη Σ.Σ.Ε.- (2002), απ’ τις εκδόσεις “Νομική Βιβλιοθήκη” το έργο του “Στρατιωτικός Ποινικός Κώδικας: Θεωρία-Εφαρμογή” (2005), απ’ τις εκδόσεις “Α.Ν. Σάκκουλα” το έργο του “Το Στρατιωτικό Ποινικό Δίκαιο στις διεθνείς του Αντανακλάσεις – Δώδεκα Μελέτες” (2008) και απ’ τις εκδόσεις “Νομική Βιβλιοθήκη” το έργο του “Δίκαιο του Πολέμου και Στρατιωτικό Ποινικό Δίκαιο – Σύγχρονες και Αρχαιοελληνικές Προσεγγίσεις” (2009). Από όλα τα παραπάνω, μεγαλύτερη χαρά του δίνει να διαβάζει, να ζωγραφίζει και να παίζει μουσική μαζί με τις δύο κόρες του, την Μυρτώ και την Μαρίνα.