Γιάννης Σκαρίμπας: Λογοτέχνης και δραματουργός

Ο μετεωρισμός αναπόφευκτος και η υποβολή μέσω της γλώσσας γίνεται καθοριστικό κομμάτι στην ποιητική δημιουργία, με όχημα τον αυτοσαρκασμό και την ειρωνεία. «Μοναδικός “μαιτρ του φάλτσου”, ο αιρετικός Χαλκιδαίος, εκφράζει τη συγκρουσιακή σχέση του με την πραγματικότητα, εξωτερική και εσωτερική, συμπεριλαμβανομένου και του ποιητικού λόγου, και συνάμα ξεπερνάει τα αδιέξοδα του με ένα “φάλτσο”: το έργο του». Ο Γιάννης Σκαρίμπας απέδωσε με μοναδικό τρόπο αυτήν την σπασμωδικότητα και αποσπασματικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και της ματαιότητας που εκφράζει κάθε φορά η αναζήτηση της ταυτότητας, του ρόλου που επιτελεί ο άνθρωπος στον κόσμο, ποιος είναι και πού πηγαίνει. Με όχημα την ιδιαίτερη γλώσσα, που χρησιμοποιεί, ο Σκαρίμπας, προέβαλλε την ίδια την ιδιοσυγκρασία του και τα πιστεύω του. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα ετερόκλητων στοιχείων ‒νεολογισμοί, λαϊκές εκφράσεις, αργκό διάλεκτος, ξένες λέξεις‒ μαζί με λέξεις που πλάθει ο ίδιος προσπαθώντας να εκφράσει όχι μόνο το κατακερματισμένο σύμπαν μέσα στο οποίο ζει, αλλά και τον ίδιο τον άνθρωπο μέσα στη διάλυσή του.

Παναγιώτα Παπαδοπούλου (Συγγραφέας)

Η Παναγιώτα Παπαδοπούλου γεννήθηκε το 1991 στην Αθήνα και από τα τέσσερά της μεγάλωσε στην Αλεξανδρούπολη. Τα τελευταία δώδεκα χρόνια ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτη του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του διατμηματικού μεταπτυχιακού προγράμματος Δημιουργικής Γραφής του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Έχει δημοσιεύσει δυο διηγήματα σε συλλογικούς τόμους, Απίθανες ιστορίες της πόλης μας – Θεσσαλονίκη από τις εκδόσεις i-write και Κάποτε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Γράφημα. Ο Γιάννης Σκαρίμπας λογοτέχνης και δραματουργός, Τρεις άδειες καρέκλες: Μια πρόταση δραματοποίησης είναι η πρώτη της μελέτη.

(Πηγή: “Εκδόσεις Κύφαντα”, 2022)

 

 

 

Γιάννης Χουτόπουλος (Επιμέλεια)