• Γιατί το πολιτικό σύστημα αποτυγχάνει να προσφέρει πράγματα που όλοι θέλουμε – δημοκρατία, ισότητα, αλληλεγγύη, ασφάλεια και ευημερία;
• Τι μπορεί να γίνει για να δημιουργηθεί μια δίκαιη, ευημερούσα και με σεβασμό στο περιβάλλον κοινωνία;
Ο εικοστός πρώτος αιώνας ξεκίνησε φέρνοντας την υπόσχεση μιας χρυσής εποχής: η οικονομία ήταν σταθερή και αναπτυσσόμενη, η κοινωνική ειρήνη φαινόταν δυνατή και η τεχνολογία έδειχνε καλοπροαίρετη.
Όμως τα τελευταία χρόνια τα πράγματα άλλαξαν.
– Γνωρίζουμε από καιρό τι πρέπει να γίνει για να σωθεί ο κόσμος από την κλιματική καταστροφή. Γιατί συνεχίζουμε στον δρόμο της αυτοκαταστροφής;
– Ο τεράστιος πλούτος των Ηνωμένων Πολιτειών θα έπρεπε να έχει τη φτώχεια ιστορική περιέργεια. Γιατί αυξάνεται η εισοδηματική ανισότητα και η μάστιγα της φτώχειας αυξάνεται;
– Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο θέλει να ζει σε μια κοινωνία με δημοκρατικές αξίες. Γιατί η δημοκρατία υποχωρεί;
– Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αποκτήσουμε -και να διατηρήσουμε- τον κόσμο που θέλουμε;
Ο Ben Ansell, ένας από τους κορυφαίους πολιτικούς επιστήμονες, απεικονίζει γλαφυρά πώς οι συλλογικοί μας στόχοι -δημοκρατία, ισότητα, αλληλεγγύη, ασφάλεια και ευημερία- υπονομεύονται από πολιτικές παγίδες και γιατί το σημερινό πολιτικό τοπίο είναι τόσο ταραχώδες.
Θέλουμε ισότητα, αλλά δεν χαρίζουμε τον δικό μας πλούτο.
Θέλουμε αλληλεγγύη, αλλά είμαστε πολύ καλοί να τη λαμβάνουμε παρά να την προσφέρουμε.
Θέλουμε ασφάλεια, αρκεί όμως να μην περιορίζει την ελευθερία μας.
Και θέλουμε να τερματίσουμε την κλιματική κρίση, αλλά θέλουμε και ευημερούσα οικονομία.
• Θέλουμε, λοιπόν, να πετύχουμε τους συλλογικούς στόχους, αλλά στην πράξη δεν τους υποστηρίζουμε. Το προσωπικό μας συμφέρον υπερισχύει και η μια παγίδα ενισχύει την άλλη: η δημοκρατία των πόλωσης επιδεινώνει την ανισότητα, ένα άγνωστο δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας επιδεινώνει την εγκληματικότητα, η δραματική κλιματική αλλαγή απειλεί την παγκόσμια ειρήνη.
• Αντλώντας παραδείγματα από την Αρχαία Ελλάδα μέχρι το Brexit και χρησιμοποιώντας τη δική του πρωτοπόρα έρευνα -γιατί η δημοκρατία ευδοκιμεί κάτω από μεγάλη ανισότητα και πώς η αυξημένη πολιτική και κοινωνική ισότητα μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη ταξική ανισότητα-, ο Ansell αποτυπώνει με ξεκάθαρο τρόπο πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από τις πολιτικές παγίδες, πώς μπορεί η πολιτική να πετύχει.
Ben Ansell (Συγγραφέας)
Ο Βen Ansell είναι καθηγητής Συγκριτικής Θεώρησης Δημοκρατικών Θεσμών στο Κολέγιο Νιούφιλντ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Μετά τη διδακτορική του διατριβή στο Χάρβαρντ, δίδαξε για αρκετά χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, ενώ έγινε τακτικός καθηγητής στην Οξφόρδη το 2013, σε ηλικία τριάντα πέντε ετών. Είναι μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας από το 2018. Η έρευνά του έχει προβληθεί σε μεγάλα μέσα ενημέρωσης (New York Times, The Economist, The Times και BBC Radio) και στην Έκθεση Οικονομικής Ανάπτυξης της Παγκόσμιας Τράπεζας.
(Πηγή: “Εκδόσεις Μεταίχμιο”, 2023)
Γιώργος Μαραγκός (Μεταφραστής)
Ο Γιώργος Μαραγκός γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και στο Τμήμα Λογοτεχνίας, Γλώσσας και Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Η διδακτορική του διατριβή, με επιβλέποντα τον Δημήτρη Δημηρούλη, ήταν πάνω στο έργο του Αμερικανού συγγραφέα Τόμας Πύντσον. Μεταφράζει από το 2012.
(Πηγή: “Εκδόσεις Loggia”, 2022)
