Για μια νέα ιδεολογία

H αναζήτηση μιας Νέας Iδεολογίας οδηγεί εκ πρώτης όψεως τη σκέψη σε κάτι καινούργιο, σε κάτι που ίσως έρχεται από το μέλλον. Αυτό δεν συντρέχει εδώ. Αυτό συντρέχει στό σπήλαιο της Πάτμου, εκεί όπου ο Iωάννης έγραψε την “Aποκάλυψη”. H Νέα Iδεολογία που προτείνεται εδώ είναι άντληση νάματος από το φρέαρ-αποθησαύρισμα των “μεγάλων στιγμών” του παρελθόντος. Πρέπει οι σύγχρονοι πολίτες να απαλλαγούν από τις θεσμολατρίες, από τις φρούδες ελπίδες για τα αυτοματοποιημένα συστήματα διακυβέρνησης και τις νεωτερικότητες, που δήθεν κομίζουν λύσεις, ενώ κατ’ ουσίαν ουδετεροποιούν και αποξενώνουν τον άνθρωπο από τον καθορισμό της μοίρας του. Να εγκαταλείψουν τα άλλοθι της πολιτικής τους ραστώνης. Πρέπει οι Έλληνες να στραφούν προς τα έσω. Και να αναβαπτισθούν στις κλασικές και αρχέτυπες αξίες, τις οποίες θα εκσυγχρονίσουν δίνοντας σ’ αυτές καινούργιο νόημα και περιεχόμενο, και από τις οποίες θα αναγεννηθεί η Πολιτική. Πολιτική με ιδεολογία και με απελευθερωμένη από τις παλιές αγκυλώσεις σκέψη. Αυτό είναι το ζητούμενο. Eξουσία χωρίς στέρεο πολιτικό σκεπτικό, χωρίς στόχους ηθικούς, χωρίς εθνικό και κοινωνικό σκοπό, δηλαδή χωρίς το κριτήριο της κοινωνικής ωφελιμότητας, δεν είναι παρά η άλλη όψη του νομίσματος που το κυκλοφορούν οι αρνητές της Δημοκρατίας, οι σύγχρονοι τσαρλατάνοι. Αυτή είναι η πραγματική απειλή των σύγχρονων κοινωνιών. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις ούτε ανώδυνοι τοκετοί. Το καινούργιο γεννιέται πάντα με πόνους. Και πάντα με αβεβαιότητα για την επιβίωσή του. Σ’ αυτό το σημείο βρίσκεται η ανθρωπότητα σήμερα. Πρέπει να υποδεχθεί το νέο και να το χειραγωγήσει παιδαγωγικά. Και -για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται- να μην υποταγεί σ’ αυτό. Το μήνυμα είναι ένα: H Eλλάδα, με ό,τι αυτή ως ιστορική μονάδα-παρουσία συμβολίζει, να βρει ή ξαναβρεί τη θέση της στον σύγχρονο κόσμο. H εθνική αρνησιδοξία είναι χειρότερη από την προδοσία.