Για να ζήσει ο κόσμος

Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ φάει γιὰ νὰ ζήσει, πρέπει νὰ βάλει τὸν κόσμο μέσα στὸ κορμί του καὶ νὰ τὸν μετασχηματίσει σέ ἄνθρωπο, σὲ σάρκα καὶ σὲ αἷμα. Πραγματικὰ ὁ ἄνθρωπος εἶναι αὐτὸ ποὺ τρώει, καὶ ὁλόκληρος ὁ κόσμος παρουσιάζεται μπροστὰ του σὰν ἕνα τραπέζι ἀπὸ συμπόσιο. Ἡ εἰκόνα τοῦ συμποσίου παραμένει σὲ ὁλόκληρη τὴ Βίβλο ἡ κεντρικὴ εἰκόνα τῆς ζωῆς. Εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς ζωῆς στὴν πρωταρχή της, στὸ τέλος της καὶ στὴν πλήρωσή της: «… ἵνα ἐσθίητε καὶ πίνητε ἐπὶ τῆς τραπέζης μου ἐν τῇ Βασιλείᾳ μου». Ἀποκλειστικὸς σκοπὸς αὐτοῦ τοῦ βιβλίου εἶναι νὰ ἀπαντήσει στὸ ἐρώτημα: Γιὰ ποιὰ ζωὴ μιλᾶμε, ποιὰ ζωὴ κηρύχνομε, ἀνακηρύχνομε καὶ ἀναγγέλομε ὅταν ὡς χριστιανοὶ ὁμολογοῦμε πὼς ὁ Χριστὸς θανατώθηκε γιὰ νὰ ζήσει ὁ κόσμος;

Alexander Schmemann (Συγγραφέας)

Ο μακαριστός π. Αλέξανδρος Σμέμαν γεννήθηκε το 1921 στην Εσθονία. Η Ρωσική επανάσταση αναγκάζει την οικογένειά του λίγα χρόνια μετά να εγκαταλείψει τη Ρωσία και να εγκατασταθεί στο Παρίσι όπου ο Αλέξανδρος έζησε τα νεανικά του χρόνια, έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του και αργότερα στα δύσκολα χρόνια του πολέμου (1940-45) πραγματοποίησε τις πανεπιστημιακές σπουδές του στο Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου στο Παρίσι. Ειδικεύται στην εκκλησιαστική ιστορία. Στην συνέχεια διδάσκει ο ίδιος στον Άγιο Σέργιο, εκκλησιαστική ιστορία, νυμφεύεται την ρωσικής καταγωγής, Τζουλιάνα Οσόγκουιν (το 1943) και χειροτονείται ιερέας (το 1946). Στον Άγιο Σέργιο συνεχίζει να διδάσκει μέχρι την αναχώρηση της οικογένειάς του για την Αμερική το 1951. Το 1959 αποκτά τον τίτλο του διδάκτορα από το πανεπιστήμιο του Αγίου Σεργίου. Από το 1963 μέχρι και το θάνατό του το 1983, αναλαμβάνει επίσημα τη θέση του Κοσμήτορα στον Άγιο Βλαδίμηρο. Σημαντικό σταθμό στους αγώνες του για το πρόβλημα της διασποράς, απετέλεσε η ίδρυση της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής (O.C.A.) το 1970.

 

 

 

 

Ζήσιμος Λορεντζάτος (Μεταφραστής)

Ζήσιμος Λορεντζάτος (1915-2004). Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του φιλολόγου και καθηγητή Παναγή Λορεντζάτου. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολήθηκε με την κριτική μελέτη, τη μετάφραση και την ποίηση. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1936 με τη μελέτη Έντγακρ Πόε· Οι εξαιρέσεις· Η φιλοσοφία της συνθέσεως· Η ποιητική αρχή και καθιερώθηκε με το βιβλίο του Δοκίμιο Ι, για το ποιητικό έργο του Διονυσίου Σολωμού. Δημοσίευσε επίσης μελέτες για το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του Γιώργου Σεφέρη, του Κ.Π.Καβάφη, του Άγγελου Σικελιανού, του Δημήτρη Χατζή και άλλων. Στο χώρο της μετάφρασεις ασχολήθηκε με συγγραφείς όπως οι Έζρα Πάουντ, Αντρέ Ζιντ και Ουίλλιαμ Μπλαίηκ. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ζήσιμου Λορεντζάτου βλ. Λίζυ Τσιριμώκου, “Λορεντζάτος, Ζήσιμος”, στο “Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό”, τ. 5, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1986.

(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).