Γ. Θεοτοκάς – Γ. Κ. Κατσίμπαλης, Αλληλογραφία 1930-1966

Έχει ενδιαφέρον η αλληλογραφία Θεοτοκά – Κατσίμπαλη; Αναμφίβολα ναι, γιατί όχι μόνο φωτίζει τις σχέσεις δύο ανδρών που έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην ιστορία των γραμμάτων μας, αλλά, κυρίως, γιατί αναδεικνύει πτυχές της πολιτικής και της πνευματικής μας ζωής, όπως η ιστορία του περιοδικού “Τα Νέα Γράμματα” και του Εθνικού Θεάτρου· αποκαλύπτονται, παραδείγματος χάριν, οι λόγοι πού εξανάγκασαν το Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου σε παραίτηση τον Απρίλη του 1946 (η τοποθέτηση του Γιώργου Σεφέρη, στην τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ., έχει ιδιαίτερη βαρύτητα) και έρχονται στο φως άγνωστα στοιχεία σχετικά με την περιοδεία του Εθνικού Θεάτρου στις Η.Π.Α., το 1952. Σε άλλο γράμμα του, στις 18.7.1966, ο πάντα αισιόδοξος Θεοτοκάς έγραφε: “Ελπίζω να μου δοθεί να χαιρετήσω την Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία, που την ακούω να έρχεται με το σκούφο της και με μια μεγάλη σκούπα, στο πείσμα των δειλών και των κάθε λογής κατεργαραίων”. Όμως, τα γεγονότα τον διέψευσαν με τρόπο τραγικό· πριν περάσουν τέσσερις μήνες, απεβίωσε ξαφνικά στις 30 Οκτωβρίου. Θεία πρόνοια, για να μη δει, αυτός ο ιδεολόγος αγωνιστής των δημοκρατικών αξιών, την κατάλυσή τους από τους συνταγματάρχες της 21ης Απριλίου 1967;