Δε θα σιωπήσουμε ποτέ

Η ιστορία του Λευκού Ρόδου, άγνωστη εν πολλοίς στην Ελλάδα, είναι πλέον ένας θρύλος της ιστορίας της Δύσης: πρόκειται για μια ομάδα φοιτητών του Πανεπιστημίου του Μονάχου, με ετερογενείς κοινωνικές, πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, οι οποίοι δημιούργησαν, μεσούντος του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, την πλέον εμβληματική αντιναζιστική οργάνωση της Γερμανίας. Το Λευκό Ρόδο, από τον Ιούνιο του 1942 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1943, τύπωσε και μοίρασε στο προαύλιο του Πανεπιστημίου του Μονάχου έξι προκηρύξεις ευθείας εναντίωσης στον Χίτλερ, στο ναζιστικό καθεστώς, στη ναζιστική ιδεολογία – και συνακόλουθα στην ανοχή και συναίνεση του γερμανικού λαού στα εγκλήματα του ναζισμού. Πολύ σύντομα όλα τα μέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν και αποκεφαλίστηκαν μετά τις γνωστές δίκες-παρωδία του ναζιστικού καθεστώτος. Ανάμεσά τους και η Σόφι Σολ, που πρόσφατα ψηφίστηκε ως η σημαντικότερη Γερμανίδα του 20ού αιώνα. Στο βιβλίο αυτό μεταφράζεται το πλήρες κείμενο των έξι προκηρύξεων του Λευκού Ρόδου, σε μια προσπάθεια όχι μονάχα να θυμηθούμε την κτηνωδία του ναζισμού, αλλά και να σκεφτούμε πως η φράση των φοιτητών του Μονάχου “Είμαστε όλοι ένοχοι, ένοχοι, ένοχοι” αφορά εμάς, αφορά τα παροντικά και τα επερχόμενα εγκλήματα του πολιτισμού μας, αφορά εμάς και τα παιδιά μας στα χρόνια που έρχονται.