Δημοσθένης Κοκκινίδης

Μέσα στο χάος της σύγχρονης καλλιτεχνικής παραγωγής, και λέγοντας βέβαια χάος εννοώ την απουσία νοήματος, οδηγηθήκαμε στην αντικατάσταση της άποψης, της ολοκληρωμένης δηλαδή πρότασης, από τον πειραματισμό. ‘Ετσι καταφέραμε, για μία ακόμη φορά, το ίδιο το μέσον, ο πειραματισμός, να γίνει το μήνυμα, δηλαδή η άποψη. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει, σε τελευταία ανάλυση, την απουσία μιας στάσης ζωής την οποία στάση ο Michel Foucault παρομοιάζει με το αρχαιοελλnνικό ήθος και ορίζει ως “μια εκούσια επιλογή που κάνουν ορισμένοι άνθρωποι”, καθώς και έναν “τρόπο του σκέπτεσθαι και του συναισθάνεσθαι, του πράττειν και του συμπεριφέρεσθαι, ο οποίος επισημαίνει μια αναφορά στο χώρο στον οποίον κανείς ανήκει ενώ συγχρόνως αυτοπροβάλλεται ως καθήκον” (Michel Foucault, Τι είναι Διαφωτισμός;, ‘Ερασμος, Αθήνα, 1988, σ. 16). […] Τα τρία παραπάνω ερωτήματα, οι διανθρώπινες σχέσεις, οι σχέσεις με τη φύση και η σχέση με τον εαυτό τίθενται συνεχώς σε ολόκληρη την πορεία της δουλειάς του Κοκκινίδη. Ο βαθμός όμως υπεροχής του ενός ή του άλλου σε μία περίοδο της εικαστικής του δραστηριότητας ορίζει τον καλλιτέχνη περισσότερο ως κοινωνικο-πολιτικό, “φυσικό” ή υπαρξιακό-μεταφυσικό. Μέσα λοιπόν από αυτήν την προβληματική, θα χώριζα το συγκεκριμένο έργο σε τρεις μεγάλες ομάδες. […] (απόσπασμα από το δοκίμιο του συγγραφέα)

Δημοσθένης Κοκκινίδης (Ζωγράφος)

Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 12 Οκτωβρίου 1929. Για δύο χρόνια φοίτησε στην τότε Ανωτάτη Εμπορική Σχολή. Από το 1952 μέχρι το 1957 σπουδάζει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ακολουθεί δίμηνη παραμονή του στο Άγιο Όρος (1958), όπου μελετά βυζαντινούς εικονογραφημένους κώδικες. Παίρνει διετή υποτροφία από την ιταλική κυβέρνηση (1958). Από το 1959 μέχρι το 1961 είναι υπεύθυνος του καλλιτεχνικού τμήματος του νεοϊδρυθέντος Εθνικού Οργανισμού Ελληνικής Χειροτεχνίας. Κατά τη δεκαετία του ʼ60, παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολείται με το design για βιοποριστικούς λόγους. Σχεδιάζει αντικείμενα για την εγχώρια και τη διεθνή αγορά. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας τέχνης α» (1961-67) και της «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση μέσω της Τέχνης» (1976-81). Το 1975 γίνεται μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Το 1976 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Διετέλεσε πρύτανης της Α.Σ.Κ.Τ. την περίοδο 1979-82. Από το 1981 έως το 1983 ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου της Αθήνας. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης από το 1995 και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας από το 1997. Έχει πραγματοποιήσει 23 ατομικές εκθέσεις, από τις οποίες οι 14 παρουσιάστηκαν στην περιοχή της Αθήνας.

 

Αντρέας Ιωαννίδης (Συγγραφέας)

Ο Αντρέας Ιωαννίδης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1950. Σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης στο Παρίσι όπου το 1986 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Από το 1984 είναι επιμελητής στην Εθνική Πινακοθήκη ενώ παράλληλα έχει διδάξει σε πολλά ελληνικά πανεπιστήμια. Το 2006 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις του αφορούν τους τομείς: αισθητική, ιστορία της τέχνης, τέχνη και εκπαίδευση.

 

Κώστας Αδάμ (Επιμέλεια)