Δοκίμια. Βιβλία Α΄, Β’, Γ΄

O Γάλλος στοχαστής Μισέλ ντε Μονταίνι (1533–1592), όταν αποτραβήχτηκε στον πύργο του εγκαταλείποντας την θέση του στο Κοινοβούλιο του Μπορντώ, παραμένοντας όμως δημόσιο πρόσωπο, απειλούμενο αλλά και σεβαστό στους Θρησκευτικούς Πολέμους που συντάραζαν επί δεκαετίες τη Γαλλία, αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο «καλής πίστης», αφιερωμένο «στην προσωπική ωφέλεια των συγγενών και φίλων». Εμπλουτίζοντας και επεκτείνοντας το κείμενό του κατά τα τελευταία είκοσι δύο χρόνια της ζωής του με θέματα που δημιουργεί η ροή του βίου, ερωτήματα καθημερινά πλάι σε ουσιώδη, πρόσθεσε στην παγκόσμια γραμματεία το «δοκίμιο», δηλαδή τις διαδοχικές προσπάθειες να δοθούν απαντήσεις, ενώ δεν λείπουν οι αμφιβολίες. Σε κάθε περίπτωση, η απορία «Τι ξέρω;» (ώστε να ξέρω τι απαντώ) παρέμεινε παρούσα, ένα παιχνίδι που δεν έχει πάψει να αναζητεί τους παίκτες του. Με συνομιλητές προσωπικότητες της εποχής του, με αναφορές στην αρχαία ελληνική και λατινική σκέψη, ο Μονταίνι δεν απέφυγε να εγγραφούν τα τρία «βιβλία» των δοκιμίων του στον Κατάλογο των Απαγορευμένων Βιβλίων (Index) της Καθολικής Εκκλησίας, και εκεί έμειναν επί αιώνες. Η παρούσα έκδοση είναι η πρώτη πλήρης μετάφραση του έργου στα ελληνικά και υποστηρίζεται από υποσημειώσεις και σχόλια.

Michel de Montaigne (Συγγραφέας)

 

Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής (Μεταφραστής)

Ο Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1940 στη Χαλκίδα. Ο πατέρας του, ενεργό μέλος της Εθνικής Αντίστασης, εκτελέστηκε τον Απρίλιο του 1944. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο (1958), πέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις για την Ανωτάτη Εμπορική (1958), αλλά δεν ολοκλήρωσε, εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών, τις σπουδές του εκεί. Έγινε δεκτός στο Προπαιδευτικό Έτος της Σορβόννης και, μετά από εξετάσεις, εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου ολοκλήρωσε πτυχιακές σπουδές φιλολογίας και ιστορίας (1968). Το 1993, έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ Paul Valery (Montpellier III), όπου έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στα κλασσικά γράμματα (1995) και διδακτορικό δίπλωμα (1997, έδρα Αδαμάντιος Κοραής) για τη διατριβή του “Οι φιλόσοφοι της ελληνικής Αρχαιότητας και οι πηγές τους στα Δοκίμια του Μισέλ ντε Μονταίνι”. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1962. Έχει δημοσιεύσει μυθιστορήματα, νουβέλες και συλλογές διηγημάτων. Το 1995 αποκήρυξε ένα μέρος του συγγραφικού του έργου και επανεπιμελήθηκε τα μυθιστορήματα: “Σχόλια σχετικά με την περίπτωση”, “Στα ίχνη της παράστασης”, “Προς Οφρύνιο”, “Το άγαλμα”, “Το μήνυμα”, “Η πρόσοψη”. Οι έξι αυτοί τίτλοι συγκροτούν την ενότητα “Εξάμετρον”. Το δοκιμιακό έργο του αναφέρεται σε σύγχρονα προβλήματα, όπως η πολιτική του τρόμου στον 20ο αιώνα (“Ο Φεβρουάριος αιών”), η εξέλιξη της λογοτεχνίας από την Αναγέννηση ως τις μέρες μας (“Παραμύθι της λογοτεχνίας”), οι αλλαγές που κομίζει η τεχνολογία στην αντίληψη της προσωπικής και συλλογικής ιστορικής μνήμης (“Μνήμη και μνήμη”, “Εκτός πλαισίου”), η αντιμετώπιση του ερωτήματος τι; ως υποχρέωσης του σκέπτεσθαι (“Λόγος ερειπίων”). Οι μεταφράσεις του, από τα γαλλικά και ισπανικά, φέρνουν για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τα πλήρη και σχολιασμένα κείμενα του Μισέλ ντε Μονταίνι (“Δοκίμια”), του Φρανσουά Ραμπελαί (“Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ”), του Ισπανού ιερωμένου και στοχαστή Μπαλτάσαρ Γκρασιάν (“Χρησμολόγιο και τέχνη της φρόνησης”, “Ο ήρωας”), του Πορτογάλου ποιητή Φερνάντο Πεσσόα (“Τα ποιήματα του Αλμπέρτο Καγιέιρο”), του Μεξικανού πεζογράφου Χουάν Ρούλφο (“Η πεδιάδα στις φλόγες”). Επιπλέον, μετέφρασε για το Θέατρο Τέχνης- Κάρολος Κουν το έργο του Ραμόν Μαρία δελ Βάγιε Ινκλάν “Θεϊκά λόγια”, το οποίο ανέβηκε στη σκηνή της οδού Φρυνίχου. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, Ιππότης της Τάξης Τεχνών και Γραμμάτων της Γαλλίας, Ιππότης της Τάξης της Ισαβέλλας της Καθολικής (Ισπανία), μέλος της Ελληνικής Λέσχης Αστυνομικής Λογοτεχνίας και έχει τιμηθεί με β’ Kρατικό Bραβείο Mυθιστορήματος (1981). Συνεργάστηκε και συνεργάζεται με λογοτεχνικά έντυπα, αρθρογραφεί και παρουσιάζει βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων και στοχαστών σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 2015, δώρισε το προσωπικό αρχείο του (1955-2010), λογοτεχνικά και επιστημονικά βιβλία, ξένα περιοδικά και αντικείμενα τέχνης, στο Μουσείο Μπενάκη, τις συλλογές του λογοτεχνικών περιοδικών στην Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών-Μουσείο Σολωμού και βιβλία τέχνης στο υπό ίδρυση Μουσείο Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Αθήνα. Είναι γνώστης της γαλλικής, της αγγλικής και της ισπανικής γλώσσας. Διατηρεί την ιστοσελίδα: www.philipdracodaidis.gr, όπου μπορεί κανείς ν’ αναζητήσει τις περιλήψεις, καθώς και χαρακτηριστικά αποσπάσματα των έργων του.