Τέρμα τα ίου. Αυτό το βιβλίο θα σε κάνει να λατρέψεις τη χημεία. Αλήθεια!
Η χημεία είναι παντού! Αν το έχεις ξανακούσει αυτό, ήρθε η ώρα να σ’ το αποδείξουμε. Με τον πιο ωραίο, καθηλωτικό, αστείο και ξεχωριστό τρόπο.
Το βιβλίο αυτό ονειρεύεται να μετατρέψει το μοχθηρό και άδικο «ίου» που βγαίνει αυτόματα από το στόμα σου όταν ακούς τη λέξη «χημεία» σε ένα ζεστό, ολοφώτεινο I <3 U
Ένα ταξίδι στο χώρο και το χρόνο, μια εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα σε τρομερά δηλητήρια αλλά και σε σιωπηλούς, απρόσμενους δολοφόνους.
Μια πολύτιμη συλλογή πληροφοριών για τον ακριβότερο καφέ του κόσμου και για τα άγνωστα συστατικά του κραγιόν, πάντα με κοινό παρονομαστή τη χημεία, που ήταν ανέκαθεν χαραγμένη στην ίδια μας την ύπαρξη.
Ποιο ζοφερό μυστικό κρύβουν οι μπανάνες, και μήπως η μεγαλύτερη πανδημία του 20ού αιώνα δεν είχε ως θύμα τον άνθρωπο; Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν μας τσιμπήσει οχιά, τι όταν καθαρίζουμε κρεμμύδια και τι άραγε όταν ερωτευόμαστε;
Μπορεί ένα δέντρο να μετατρέψει ένα ταξίδι αναψυχής σε απρόσμενο εφιάλτη; Και πόσα χρόνια θα ήσασταν διατεθειμένοι να περιμένετε για να δείτε ένα πείραμα να ολοκληρώνεται;
Στο κοντινό μέλλον τα φυτά θα λάμπουν, τα κινητά μας θα φορτίζονται με απίθανους τρόπους και ίσως ένα χρώμα να δώσει την οριστική λύση στις συνέπειες του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Διηγήματα αυτοτελή μα και με ενιαία πλοκή, ένα εκρηκτικό μείγμα αποτελούμενο από ίσες δόσεις λογοτεχνίας και χημείας, που οδηγούν σε ένα σχεδόν αυταπόδεικτο συμπέρασμα:
Η χημεία δεν είναι απλά μέρος της ζωής μας, η χημεία είναι η ίδια η ζωή!
Νάστος Βαγγέλης (Συγγραφέας)
Ο Βαγγέλης Νάστος γεννήθηκε στη Φλώρινα το 1984. Το 2001, αποφοίτησε από το Ενιαίο Λύκειο Αμυνταίου και συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Χημείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Αν κι από μικρός ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και την μουσική, μετά τη ενηλικίωσή του γρήγορα κατάλαβε πως αυτό που τον γέμιζε περισσότερο ήταν η συγγραφή. Η ιδέα μιας όμορφης ιστορίας αναζωπύρωσε τη φλόγα που σιγόκαιγε μέσα του και μέρες μετά, χαμένος ανάμεσα σε αράδες από λέξεις, συνειδητοποιούσε με χαρά ότι αυτό ήταν που πάντα ήθελε να κάνει.
Το μυθιστόρημα “Ο χορός των κυμάτων” (2014) είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του, καθώς προηγήθηκαν τα “Τυχερά Μονοπάτια” (2012), ενώ ένα εκτενές του διήγημα με τίτλο “Στο πανηγύρι”, φιλοξενείται στο συλλογικό έργο “Αμύνταιο: Συντηρητές μνήμης”.
