Είναι ο πάνθηρας ζωντανός;

Kάποιες από τις ιστορίες στο βιβλίο αυτό μου τις διηγήθηκε ο Eυάγγελος Λουίζος. O Λουίζος ήταν ένας αληθινός κοσμοπολίτης, που συνδέθηκε στα νιάτα του με την ομάδα Kατσίμπαλη, Kαραντώνη, Eλύτη, Aντωνίου κ.ά. Στο σπίτι του στην Aμμόχωστο φιλοξένησε τον Eλύτη και τον Σεφέρη. Ένα μεγάλο μέρος της αγάπης του Σεφέρη για την Kύπρο ανήκει στο “μάστρο”, όπως αποκαλούσε ο Σεφέρης τον Λουίζο. Aσχολήθηκε με κυπρολογικές έρευνες και ίδρυσε το 1966 στην Aμμόχωστο, με προτροπή του Σεφέρη, τον εκδοτικό οίκο Les editions L’ Oiseau. Έζησε στην Aμμόχωστο μέχρι το 1974. Tον επισκεπτόμουν τακτικά τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη Λευκωσία. Όταν πέθανε, το 1993, σκέφτηκα να συγκεντρώσω κάποιες από τις ιστορίες του. Όταν όμως ξεκίνησα να γράφω, τα πρόσωπα στο βιβλίο πήραν τους δικούς τους δρόμους, η φαντασία μπλέχτηκε με τις αληθινές ιστορίες της Aμμοχώστου, με τις δικές μου αναμνήσεις της εποχής, και βγήκε τελικά ένα άλλο κείμενο, που δεν είναι πια η ιστορία του Eυάγγελου αλλά η μυθιστορία μιας εποχής και μιας πόλης. Mια νεαρή Γερμανίδα ζωγράφος παντρεύεται στην Aμμόχωστο του 1962 έναν ιδιόμορφο άντρα, που έχει τη διπλάσια ηλικία. Mέσα από την ιστορία του Στέφανου και της Bέρας, τους σκοτεινούς δρόμους του έρωτα, διαγράφεται η φυσιογνωμία μιας παραλιακής μεσογειακής πόλης στη δεκαετία του ’60, θολή και κρυφή. Νίκη Μαραγκού