Εις τα κέντρα της λησμονιάς – Θέατρο και σινεμά στους προσφυγικούς συνοικισμούς του μεσοπολεμικού Πειραιά

«Η πειραϊκή συνοικία διασκεδάζει με τα όλα της: θέατρα, κινηματογράφοι, Καραγκιόζης, καλοκαιρινές πίστες, χορευτικά κέντρα με ορχήστρες και ντιζέρ αξιοπρόσεκτους. Η κεντρική πόλις κοιμάται μόλις σουρουπώσει. Η συνοικία όχι πριν από τα μεσάνυχτα. Ο λαουτζίκος διασκεδάζει φτηνά, πρόχειρα, αλλά διασκεδάζει. Επιχειρήστε έναν περίπατο αν αμφιβάλλετε. Θα το καταλάβετε από της πρώτης στιγμής. Στα Ταμπούρια, στην Κοκκινιά, στα Καμίνια το θέατρο συναγωνίζεται επιτυχώς το σινεμά. Ο Χρυσοστομίδης –παληός πειραιώτης θεατρικός επιχειρηματίας και ηθοποιός– έχει στήσει το λημέρι του στην οδό Περάματος και κάνει χρυσές δουλειές μα την αλήθεια με το ελαφρό μουσικό συγκρότημά του. Ο Ζέφυρος στην Ανάσταση σημειώνει πιέννες με έργα πρόζας. Ο θίασος Μέρτικα στην Κοκκινιά με επικεφαλής την γοητευτική Μπέμπα Δόξα χαλάει κόσμο. Οι κινηματογράφοι δεν αδειάζουν να κόβουν εισιτήρια. Ταινίες περσινής και προπέρσινης παραγωγής προβάλλονται βέβαια. Αλλά μ’ ένα τάληρο τι αξιώσεις ημπορεί νάχη ο θεατής; Αλλά εκεί που ο λαουτζίκος σκοτώνεται να εξασφαλίση μια θέση – ιδίως τα Σαββατοκύριακα, είναι ο Καραγκιόζης…».

Αντώνης Γλυτζουρής (Συγγραφέας)