Εισαγωγή στην Αστυνομική ψυχολογία

Ποια είναι η σχέση που μπορεί να έχει η Αστυνομία, με την Ψυχολογία; Εύκολα θα φανταζόταν κανείς τον Αστυνομικό να είναι άτρωτος και να μην ασχολείται καθόλου με ζητήματα όπως το συναίσθημα ή την τρέλα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ο αστυνομικός είναι ένας άνθρωπος που έχει κάποια ιστορία, μια σχέση, παιδιά, δουλεύει σε ικανοποιητικές, ή όχι, συνθήκες. Μπορεί να έχει σωματικά προβλήματα (κόπωση, πονοκέφαλο κ.ά.), κάποιες σκέψεις, συναισθήματα, φόβους ή τη θλίψη για ένα νεκρό κοριτσάκι σε ένα τροχαίο. Από την άλλη πλευρά, ο πολίτης (θύτης ή θύμα μιας παράνομης ενέργειας) βιώνει επίσης μια σειρά από συναισθήματα, φέρει μια προσωπική ιστορία και έχει έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα. Αλλά και ανάμεσα στους πολίτες και τους αστυνομικούς, αλλά και μεταξύ των αστυνομικών υπαλλήλων, αναπτύσσονται σχέσεις. Στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, θα συζητήσουμε και τα τρία αυτά μέρη. Θα δούμε πώς σχετίζεται η βιολογία με τη συμπεριφορά. Πώς η μνήμη, η αντίληψη και η προσοχή εμπλέκονται στην κατάθεση ενός μάρτυρα; Πώς η ταυτότητα επηρεάζει τις συγκρούσεις ΜΑΤ και πολιτών; Τι μπορεί να νιώθει ένας πρόσφυγας ή ένας τουρίστας; Πώς συγκρατείται μια αστυνομική ομάδα; Πώς μπορεί μια αστυνομική δύναμη να διαχειριστεί ένα πλήθος; Πώς γίνεται η διαχείριση του στρες ή ενός τραυματικού γεγονότος μέσα σε μια αστυνομική ομάδα; Τι είναι οι μηχανισμοί άμυνας και πώς μπορεί ένας αστυνομικός να κατανοήσει τη διαταραχή προσωπικότητας ή την ψυχοπαθολογία ή τα σύνδρομα; Με ποιες τεχνικές μπορεί να διερευνήσει ένας αστυνομικός ένα έγκλημα και ποιες θα χρησιμοποιήσει για να εξετάσει έναν μάρτυρα; Αυτά και άλλα πολλά θα συζητήσουμε στο βιβλίο «Εισαγωγή στην Αστυνομική Ψυχολογία».

Ανδρέας Ζαχαριάδης (Συγγραφέας)

Ο Ανδρέας Ζαχαριάδης είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος Πειραματικής Κοινωνικής Ψυχολογίας (2012), μεταπτυχιακού διπλώματος Πολιτιστικής Διαχείρισης (2014) και πτυχίων Κοινωνιολογίας (2005) και Ψυχολογίας (2009) από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Δίδαξε μαθήματα Ψυχολογίας στην Σχολή Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας, στην Πυροσβεστική Ακαδημία και στο τμήμα Ακτινολογίας-Ακτινοθεραπείας (ΤΕΙ Αθηνών), Κοινωνιολογίας-Επικοινωνιολογίας στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών, Μεθοδολογίας και Στατιστικής Επεξεργασίας στο τμήμα Ψυχολογίας (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και συνεργάστηκε με το ΕΑΠ στο ΠΜΣ Διοίκηση Μονάδων Υγείας.
Συνεργάζεται ως Καθηγητής-Σύμβουλος στο ΠΜΣ Εφαρμοσμένη Αναπτυξιακή Ψυχολογία του ΕΑΠ και ανήκει ενεργά στο μητρώο εκπαιδευτών του ΕΚΔΔΑ. Συνεργάστηκε ως ερευνητής με τον ΕΛΚΕ του Παντείου Πανεπιστημίου, το International Centre for the Study of Violence Extremism (ICSVE), με το κέντρο έρευνας και εκπαίδευσης του Διακλαδικού Κέντρου Ψυχικής Υγείας Ενόπλων Δυνάμεων και τη Ψυχιατρική κλινική του Στρατιωτικού Νοσοκομείου ΣΝΕΝ 414. Ερευνητικά ασχολήθηκε με την κοινωνική επιρροή διά των ΜΜΕ (Τουρκικές σειρές, Τρομοκρατική προπαγάνδα, Αυτοκτονίες), ζητήματα κοινωνικών αναπαραστάσεων (Καλός/Κακός μαθητής, Έλληνες/Τούρκοι Πόλεμος, Αστικές συγκρούσεις), το Σύνδρομο Κοινωνικής Έντασης, την Επαγγελματική Εξουθένωση και θέματα Ψυχοπαθολογίας (κατάθλιψη, αυτοκτονικότητα, σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή).

(Πηγή: “Oasis Publications”, 2024)