Εννιά Επικίνδυνα Ιδιοσκευάσματα

Τα “Εννιά Επικίνδυνα Ιδιοσκευάσματα” είναι η νέα, πέμπτη κατά σειρά, ποιητική συλλογή του Νίκου Βασιλάκου, μετά τη “Σημειολογία” (Ίκαρος, 1985), τη “Φρυκτωρία” (Ύψιλον, 1999), τα “Επτά βήματα προς τον Ερνέστο” (Επτάλοφος, 2003) και τη “Μηδενιστική Σύνθεση” (Fortress, 2004). Η ποιητική αυτή συλλογή αποτελείται από εννιά “χειροποίητα” και “επικίνδυνα” ποιήματα, συχνά οπτικοποιημένα και εικονογραφημένα, όπως και το εξώφυλλο του βιβλίου, με πρωτότυπους ψηφιακούς πίνακες του Νίκου Βασιλάκου. Τα εννιά ποιήματα αντανακλούν την ίδια αντισυμβατική, σκοτεινή και αναρχική ματιά του ποιητή, που κυριαρχεί και στις προηγούμενες συλλογές του. Μια ποιητική ματιά που έχει βαθιά τις ρίζες της στα οραματικά έργα του Φραντς Κάφκα και στις μεταφυσικές ζωγραφικές συνθέσεις του Τζόρτζιο ντε Κίρικο.

Νίκος Βασιλάκος (Συγγραφέας)

Ο Νίκος Βασιλάκος σπούδασε χημικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας. Διατέλεσε καθηγητής Χημικής Μηχανικής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Τέξας. Μετά γύρισε στην Ελλάδα, όπου για 40 χρόνια εργάζεται ως τεχνικός εμπειρογνώμονας στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Από το 1985, όταν κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Ίκαρος, ασχολείται με τη λογοτεχνία και τις εικαστικές τέχνες, ιδιαίτερα σε σχέση με το κίνημα του υπερρεαλισμού. Άρθρα του για το υπερρεαλιστικό αντικείμενο, την υπερρεαλιστική γλυπτική, τον αφηρημένο υπερρεαλισμό, τη μεταφυσική ζωγραφική του ντε Κίρικο κ.ά., έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε διάφορα περιοδικά λογοτεχνίας και τέχνης. Έχει εκδώσει 15 βιβλία (δοκίμια, ποιητικές συλλογές, διηγήματα, κ.α.), πολλά από τα οποία έχουν αποσπάσει ιδιαίτερα ευνοϊκές κριτικές και παρουσιάσεις στον τύπο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
Το πιο πρόσφατο βιβλίο του Νίκου Βασιλάκου, το “Υπερρεαλιστικό Αλφαβητάρι”, που κυκλοφόρησε το 2024 από τις εκδόσεις Ελευθερουδάκη, είναι ένα πρωτοποριακό εγχείρημα σύμπραξης και αμφίδρομης συνεργασίας μεταξύ λόγου και εικόνας από τη μία, και της τεχνητής νοημοσύνης από την άλλη. Πρόκειται για μία υβριδική συλλογή υπερρεαλιστικής ποίησης και ζωγραφικής, η οποία αποτελείται από πρωτότυπες εικαστικές συνθέσεις που δημιουργήθηκαν με αλγορίθμους τεχνητής νοημοσύνης, και από υπερρεαλιστικά κείμενα που συνομιλούν και ανατροφοδοτούνται από τις εικαστικές αυτές συνθέσεις.