Εν ψυχρώ

Λίγα αμερικανικά βιβλία έγιναν θρύλος όσο το “Εν ψυχρώ”. H μυθιστορηματική αυτή αφήγηση μιας πραγματικής ιστορίας -της άγριας δολοφονίας τεσσάρων μελών μιας οικογένειας στο Κάνσας, της έρευνας που ακολούθησε για την ανεύρεση των δραστών, της σύλληψης και της εκτέλεσής τους- συνάρπασε από την αρχή την κριτική και το αναγνωστικό κοινό της εποχής. Aυτό το “non fiction novel”, σαράντα χρόνια μετά (όπως απέδειξε η κινηματογραφική ταινία “Καπότε”, της οποίας κεντρικό θέμα είναι ακριβώς το πώς ο συγγραφέας προσέγγισε το υλικό του, γνωρίζοντας από κοντά τους δολοφόνους σε μια πολυσυζητημένη, αμφίρροπη και ιδιάζουσα σχέση), εξακολουθεί να θεωρείται το αριστούργημα του Τρούμαν Καπότε, ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα. Σε νέα, έγκυρη μετάφραση. “Ένα αριστούργημα… ένα συναρπαστικό βιβλίο”. (περιοδικό “Life”)

Truman Capote (Συγγραφέας)

Ο Τρούμαν Καπότε (1924-1984) γεννήθηκε ως Τρούμαν Στρέκφας Πέρσονς στη Νέα Ορλεάνη και μεγάλωσε στο Μόνροβιλ της Αλαμπάμα. Μαζί με την Κάρσον ΜακΚάλλερς, τη Γιουντόρα Γουέλτυ, τον Γουίλλιαμ Φόκνερ, εκπροσωπεί (με τον δικό του εκκεντρικό τρόπο) τη λογοτεχνία του αμερικανικού Νότου. Μάλιστα, στο περίφημο μυθιστόρημα της Χάρπερ Λι “To Kill a Mockingbird” (Ελληνική απόδοση: “Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια” εκδόσεις Bell, 1984, 2005) ο χαρακτήρας του νεαρού, ιδιόρρυθμου Ντιλ είναι εμπνευσμένος από τον Καπότε. Η λογοτεχνική του καριέρα άρχισε όταν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου μέσα σε λίγο καιρό είχε γίνει σχεδόν διάσημος: τόσο για τα διηγήματά του όσο και για το παράξενο ντύσιμό του. Το πρώτο του μυθιστόρημα, “Άλλες φωνές, άλλοι τόποι”, κυκλοφόρησε το 1948 και προκάλεσε σκάνδαλο γιατί έθιγε το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας (που ήταν τότε ταμπού). Στη συνέχεια, ο Καπότε ταξίδεψε στην Ευρώπη, εξέδωσε μια συλλογή διηγημάτων και κατάφερε να γίνει εκ των ων ουκ άνευ στα πάρτι και των δύο ηπείρων. Ακολούθησε το μυθιστόρημα “Η άρπα από χορτάρι” (1951), και το “Πρόγευμα στο Τίφφανυς” (1958), που εξυμνεί την πόλη της Νέας Υόρκης και τη ζωή έξω από τους κοινωνικούς θεσμούς. Η ενασχόληση του Καπότε με τη δημοσιογραφία κατέληξε στο μυθιστόρημα-ρεπορτάζ “Εν ψυχρώ”, το οποίο εμπνεύστηκε από ένα ειδεχθές έγκλημα που συνέβη στο Κάνσας. Όπως γράφουν οι κριτικοί και οι βιογράφοι του (όπως ο Τζόσεφ Γουολτμέιρ και ο Τζόρτζ Πλίμπτον), ο Τρούμαν Καπότε ήταν “ένας Νότιος, γοτθικός συγγραφέας, δημοσιογράφος και γλεντζές”. Αυτό τα λέει όλα.

 

Μιχάλης Μακρόπουλος (Μεταφραστής)

Ο Μιχάλης Μακρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965 και σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έζησε εννέα χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Πλέον κατοικεί στη Λευκάδα με τη σύζυγό του και με τα δυο τους παιδιά, και περνά μεγάλα διαστήματα στο Δελβινάκι Πωγωνίου στην Ήπειρο. Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας από τα αγγλικά και τα γαλλικά (έχοντας μεταφράσει αρκετά έργα των Ernest Hemingway, Truman Capote, F.S. Fitzgerald, John Steinbeck, Ray Bradbury, Stephen King, Saul Bellow, Richard Powers, Michel Faber, Antoine de Saint-Exupery, Martin Amis, κ.ά.). Έχει εκδώσει τα βιβλία για ενήλικες: “Η θλίψη στα μάτια του ποντικού”, Οδυσσέας 1996, “Η Ιουλία είχε ένα πόδι”, Οδυσσέας 1998, “Ιστορίες για μικροσκοπικά και γιγαντιαία πλάσματα”, Οξύ 2000, “Το τέρας και ο έρωτας”, Εστία 2002, “Η μαγική εκδρομή”, Εστία 2005, “Το τέλος του ταξιδιού”, Εστία 2006, “Η άδεια καρέκλα”, Καστανιώτης 2007, “Σπουργίτω και Γράχαμ”, Γιάννης Πικραμένος, 2012, “Οδοιπορικό στο Πωγώνι” (κείμενα, φωτογραφίες), Fagotto, 2013, “Το δέντρο του Ιούδα”, Κίχλη, 2014, καθώς και πέντε βιβλία για παιδιά. Κείμενα και κριτικές του δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά (diastixo.gr, “Φρέαρ”, κ.ά.). Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας.