Επιτάφια μνημόνια

Ἐπιτάφιον, επιγραφή επάνω σε τάφο. Μνημόνιον, μνημείο προς τιμήν ενός μάρτυρα. Ποιήματα τα οποία γράφτηκαν μακριά από τη φιλτάτη Σκύρο, από το 2009 έως πρόσφατα. Ποιήματα για τα μικρά («τα μεγάλα πράγματα τελειώνουν, τα μικρά αντέχουν», ομολόγησε ο Αντρέι Ταρκόφσκι) με το εγκαλλώπισμα μιας φιλάνθρωπης και θεοσκέπαστης μεταφυσικής. Ποιήματα με γεύση περγαμόντο για να ξαναζωντανεύσουν παππούδες και γιαγιάδες, και υπό τη μουσική υπόκρουση Μάνου Χατζιδάκι στο φως μιας πανσελήνου ανάκατης με λιβάνι, ενώ λυσσομανούν οι αχθοφόροι της ανάγκης και λεηλατούν τον καιρό, όπως ο άθεος θάνατος. Ας είναι εκρηκτική η φωνή μας όπως ταιριάζει στους προφήτες, ας είναι γαλάζιο το διάβα μας όπως μας το χρωμάτισε ο Τελευταίος των Ημερών, απόστολοι μιας ποιητικής ευσέβειας που την υμνήσαμε ασθμαίνοντας «Τροίες», μάρτυρες μιας ηλιόλουστης ιστορίας που μας κληροδότησε ο Ηράκλειτος, από παλαιά ηλιοβασιλέματα ποιητές μέσα σε καθιερωμένα γεγονότα και σαρκοφάγα ελλείμματα, χρεοκοπημένα όνειρα κι αλύτρωτα ταξίδια κάτω από τη συνηθισμένη απώλεια των άστρων και με την ισόβια μνήμη των νεκρών σπιτιών και τον πανικό της φθοράς, ας καθησυχάζουμε τ᾽ ανοιχτά παράθυρα ὑπέρ εὐκρασίας ἀέρων, «άνετα μάς ανθίζει η άνοιξη μες στο παράλογο».

Ιωάννης Βογιατζής (Συγγραφέας)

Ο Ιωάννης Βογιατζής γεννήθηκε στα Νέα Πλάγια Χαλκιδικής τον Οκτώβρη του 1964. Αποφοίτησε από τη Θεολογική σχολή του Α.Π.Θ. και μόλις πρόσφατα ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία» του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Πάτρας. Υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και εκτός από τη διδασκαλία υλοποιεί και ποικίλες πολιτιστικές και περιβαλλοντικές δράσεις. Συμμετείχε ως εισηγητής στο Πανελλήνιο Συνέδριο της έδρας Ουνέσκο του Α.Π.Θ. (14-16 Δεκεμβρίου 2001) με θέμα της ομιλίας του «Ο Κινηματογράφος και μια σχολική εφημερίδα στην υπηρεσία του Πολιτισμού Ειρήνης». Ίδρυσε στα 2013 στα Σήμαντρα της Χαλκιδικής τη θεατρική ομάδα «ΟνειροΠλόοι» στην οποία συμμετείχαν αρχικά μαθητές και αργότερα και ενήλικες. Συνεχίζει να ανεβάζει θεατρικά έργα του ελληνικού και του διεθνούς ρεπερτορίου. Η πρώτη ποιητική δημιουργία του «Έξοδος» (Πανδώρα, 2006) εμπνέεται από τη ζωγραφική δημιουργία του Μάνου Φαλτάιτς και τον μυθικό κόσμο της Σκύρου. Θα ακολουθήσουν τρεις ακόμη ποιητικές συλλογές: «Πάνω από τις στέγες» (2008), το λεύκωμα με κείμενα ποιητικής πρόζας «Εν Σκύρω τη φιλτάτη» (2009) και οι «Ιστορίες της αϋπνίας» (2014), όλες από τις εκδόσεις Οδός Πανός του ποιητή Γιώργου Χρονά. Η ποίησή του χαιρετίστηκε στα 2006 από την Κική Δημουλά με τα παρακάτω λόγια: ««Υποπτεύομαι ότι αυτά τα ποιήματα τα έγραψε ή σας τα υπαγόρευσε ένας από τους τρεις μάγους. Εκτός κι αν η Σκύρος παράγει μαγεία συν τοις άλλοις. Σας ευχαριστώ γι’ αυτή την έξοχη δασεία στην πλώρη του … ύπνου».

(Πηγή: “Εκδόσεις Αρμός”, 2022)