Ευριπίδου Δράματα: Ίων

Τα άπαντα της Αρχαίας Ελληνικής Δραματουργίας, αρχαίο κείμενο – ισοσυλλαβισμένη μετάφραση του Ανδρέα Ζούλα, πενήντα (50) τόμοι. Πρόκειται για την μετάφραση των πενήντα (50) σωζόμενων έργων (τραγωδιών, κωμωδιών και σατυρικών δραμάτων) της Αρχαίας Ελληνικής Δραματουργίας. Τα έργα αυτά, – κατά δραματουργό: Αισχύλος (7), Σοφοκλής (8), Ευριπίδης (19), Αριστοφάνης (11) και Μένανδρος (5). Κάθε τόμος περιλαμβάνει Γενική Εισαγωγή για τον Δραματουργό και την εποχή του, Ειδική Εισαγωγή για κάθε έργο, το Αρχαίο Κείμενο και σε αντικριστή σελίδα το Κείμενο της Μετάφρασης. Η Μετάφραση είναι ισοσυλλαβισμένη και, φυσικά, υπάρχει απόλυτη αντιστοιχία στίχων Πρωτοτύπου – Μετάφρασης, η οποία και οπτικά αποδίδεται κατά την σελιδοποίηση, σε τρόπο ώστε να διευκολύνεται η ταυτόχρονη ανάγνωση και αντιπαραβολή των δύο μορφών της Ελληνικής Γλώσσας. Τα στοιχεία αυτά και ιδίως η ισοσυλλαβισμένη μετάφραση, συνιστούν ίδια χαρακτηριστικά του Έργου.

Ευριπίδης (Συγγραφέας)

Ο Ευριπίδης (480-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ., και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του. Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία χρόνια του εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος από τον βασιλιά Αρχέλαο, και εκεί πέθανε.
Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.

 

 

 

Ανδρέας Χ. Ζούλας (Μεταφραστής)

Ο Ανδρέας Χ. Ζούλας γεννήθηκε το 1942 στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών Παντείου Πανεπιστημίου. Δημοσιογραφεί από το 1965: ρεπόρτερ, πολιτικός συντάκτης, σχολιαστής, αρθρογράφος αθηναϊκών εφημερίδων. Διετέλεσε αρχισυντάκτης στην Καθημερινή και το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Παντρεμένος με τη Μαίρη Λομβάρδου. Έχουν δύο γιους και μία κόρη.
Έχει μεταφράσει τα πενήντα σωζόμενα έργα της αρχαίας δραματουργίας μας, με ισοσυλλαβία στίχου μετάφρασης προς στίχο πρωτοτύπου. Από τα μεταφρασμένα έργα έχει εκδώσει:
– Τις επτά σωζόμενες τραγωδίες του Αισχύλου, με γενικό τίτλο: “Αισχύλου Τραγωδίαι” (2007).
– Τις επτά σωζόμενες τραγωδίες του Σοφοκλή, με γενικό τίτλο “Σοφοκλέους Τραγωδίαι” (2008).
– Το Σατυρικό Δράμα του Ευριπίδη “Κύκλωψ”, την Κωμωδία του Αριστοφάνη “Πλούτος” και τέσσερις Κωμωδίες του Μενάνδρου: “Δύσκολος”, “Επιτρέποντες”, “Σαμία” και “Ασπίς”, με γενικό τίτλο “Αττική Κωμωδία” (2009).
– Σε μη ισοσυλλαβισμένους στίχους το 2005 εκδόθηκαν μεταφράσεις του των Τραγωδιών “Αντιγόνη” του Σοφοκλή, και “Βάκχαι” του Ευριπίδη, καθώς και της Κωμωδίας του Αριστοφάνη “Λυσιστράτη”.
Έργα που έχει μεταφράσει και είναι έτοιμα προς έκδοση:
– Το Σατυρικό Δράμα του Σοφοκλή “Ιχνευταί” και ο Ομηρικός Ύμνος Εις Ερμήν, από στίχους και αποσπάσματα του οποίου συμπληρώνεται το σατυρικό δράμα σε ενιαίο κείμενο για τις ανάγκες παραστάσεώς του.
– Δέκα οκτώ έργα του Ευριπίδη, δέκα κωμωδίες του Αριστοφάνη και η κωμωδία του Μενάνδρου “Περικειρομένη”.