Ζούκερμαν δεσμώτης: Τριλογία και επίλογος

Στο “Ο συγγραφέας-φάντασμα” που διαδραματίζεται τη δεκαετία του 1950 και αποτελεί το πρώτο μέρος της περίφημης τριλογίας -του σημαντικότερου έργου του Ροθ τη δεκαετία του 1970-, γνωρίζουμε τον Νέιθαν Ζούκερμαν, έναν εκκολαπτόμενο συγγραφέα παθιασμένο με τα μεγάλα έργα της παγκόσμιας γραμματείας. Ο Ζούκερμαν περνάει ένα βράδυ στη Νέα Αγγλία, στο απομονωμένο αγρόκτημα του λογοτεχνικού του ειδώλου, του συγγραφέα Ε.Ι. Λόνοφ, και ανακαλύπτει τις αντιφάσεις ανάμεσα στη λογοτεχνία και την πραγματικότητα. Στο “Ζούκερμαν λυόμενος”, δεύτερο μέρος της τριλογίας, η δράση μεταφέρεται στο Μανχάταν, στα τέλη της συνταρακτικής δεκαετίας του 1960. Ο Ζούκερμαν, τριαντάρης, υποφέρει από τις άμεσες συνέπειες της λογοτεχνικής φήμης: ο ρομαντικός ιδεολόγος, προστατευόμενος του Ε.Ι. Λόνοφ, είναι πια μια διασημότητα. Το “Μάθημα ανατομίας”, τρίτο μέρος της τριλογίας, διαδραματίζεται στο διαμέρισμα του Ζούκερμαν, σε μια ακριβή νεοϋoρκέζικη συνοικία την εποχή του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ, το 1973. Ο Ζούκερμαν, σαράντα χρονών, υποφέρει από ανεξήγητους πόνους, μετατρέπει το σπίτι του σε νοσοκομείο, αναρωτιέται μήπως το ίδιο του το έργο είναι η αιτία, και στα μάτια του μόνο ο Νίξον αντιμετωπίζει τόσο σημαντικά προβλήματα. Στο “Όργιο της Πράγας”, που επέχει θέση επιλόγου της τριλογίας, παρακολουθούμε τον Ζούκερμαν στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην κατεχόμενη από τους Σοβιετικούς Πράγα εν έτει 1976, με σκοπό να διασώσει από τη λήθη τα έργα ενός άγνωστου συγγραφέα που γράφει στα γίντις, τη γλώσσα των Εβραίων της Κεντρικής Ευρώπης. Τα μεγάλα ζητήματα της τριλογίας εξετάζονται από μια εντελώς νέα οπτική γωνία, για να φτάσουμε έτσι στην εντυπωσιακή κατάληξη αυτού του πλούσιου, πολυποίκιλου και πολύπλοκου magnum opus.