Η ανθρωπωδία – Μια ατελής χιλιετία. Βιβλία 3ο και 9ο

Μία συνάντηση. Ένας άνθρωπος δεν ανταποκρίνεται σε ένα ερωτικό βλέμμα. Τιμωρεί τον εαυτό του με έναν χιλιετή εγκλεισμό. Για να «διορθώσει/επανορθώσει» το λάθος που, κατ’ αυτόν, διέπραξε, θα επιδιώξει μια καινούργια συνάντηση. Πώς θα αντιμετωπίσει/χειριστεί αυτή τη φορά την επιθυμία του; Με μοναδικό ύφος, ολοζώντανες, θεατρικές εικόνες, αναφορές σε παγκόσμια κείμενα, γλώσσα πυκνή αλλά εύληπτη, με λαχανιάσματα, κρεσέντο, πτώσεις, μεταπτώσεις, αντιφάσεις, λάθη, παραλείψεις και επαναλήψεις, αναπτύσσεται η «Ανθρωπωδία» στο 3ο και 9ο βιβλίο της. Μία ανθρώπινη τραγωδία –η τραγωδία του ανθρώπινου γένους;– ξεδιπλώνεται στη συνολική έκταση χιλίων βιβλίων, δημιουργώντας εσαεί μια «Ατελή χιλιετία». Όπως αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας: «H Ανθρωπωδία συνιστά το εντελώς αντίθετο του εντελούς έργου. Έτσι, το κάθε βιβλίο της, που κρατά ο εκάστοτε αναγνώστης στα χέρια του, είναι αυτό το όσο και στο όσο κατόρθωσε να φτάσει ο συγγραφέας του, πάντα ένα μη όλον, ένα εν μέρει, ένα το κατά δύναμιν. Γιατί η Ανθρωπωδία δεν είναι παρά μία εκδοχή του ανθρωπίνως δυνατού».

Δημήτρης Δημητριάδης (Συγγραφέας)

Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ’ το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, “Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά”, το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d’ Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το “Πεθαίνω σαν χώρα”, το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα “Κατάλογοι 1-4” και το 1983 το θεατρικό του έργο “Η νέα εκκλησία του αίματος”. Ακολούθησαν : “Η ανθρωπωδία. Η ανάθεση. Προοίμιο σε μια χιλιετία” (πεζογράφημα), “Κατάλογοι 5-8” (1986-ποιητική ενότητα), “Το ύψωμα” (1990-θεατρικό έργο), “Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα” (1992-θεατρικό), “Κατάλογοι 9-Οι ορισμοί” (1994-ποιητική ενότητα), “Η αρχή της ζωής” (1995-θεατρικό έργο, που ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον Στέφανο Λαζαρίδη στο Θέατρο του Νότου), “Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή” (2000 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Θέατρο του Νότου), “Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι” (2000 -ο μονόλογος “Λήθη” ανέβηκε το 1998 στο Παρίσι, στο Petit Odeon, από τον J.-C. Bailly, το 2001 στο Theatre de Bobigny από την A. Dimitriadis και το 2002 στο θέατρο Άττις από τον Θ. Τερζόπουλο), “Κατάλογοι 10-12” (2002-ποιητική ενότητα), “Ανθρωπωδία 1” και “Ανθρωπωδία 7” (2002 -Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2003), “Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών” (2003 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου που ανέβηκε στον Εξώστη του Θεάτρου του Νότου), κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευρυπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα. Μετά το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις εκδόσεις “Άγρα”, που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και, πιο πρόσφατα, με τις εκδόσεις “Σαιξπηρικόν” της Θεσσαλονίκης. Το ιστολόγιό του στο διαδίκτυο είναι: http://dimitrisdimitriadis.wordpress.com.

 

Ντόση Ιορδανίδου (Επιμέλεια)