Η Βίβλος του Κακού

Όταν ένας άνθρωπος επιχειρεί να γράψει ένα βιβλίο, φορά το προσωπείο ενός ρόλου, έτσι κι εγώ προσπάθησα να καταδυθώ στη σκοτεινή ψυχή ενός δολοφόνου τρομοκράτη με φωτεινή συνείδηση και κοφτερό νου. Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, που δανείστηκα την ψυχοσύνθεσή του, κυνηγημένος πανταχόθεν, προσπάθησε να ρίξει τον προβολέα της αναγνώρισης σε πρόσωπα σημαντικά, τα οποία με τις συμπεριφορές τους, φανερές και μη, αλλά και τις πράξεις τους, επιχειρούν να στεγανοποιήσουν τις ζωές των πλείστων ανθρώπων, να χρησιμοποιήσουν τις ζωτικές ανάγκες τους, να εκμεταλλευθούν τον πόθο τους για ελευθερία, επιδιώκοντας να τους μπερδέψουν, να ακινητο­ποιήσουν και να παραπλανήσουν το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεώς τους, έχοντας επίμονο διαρκή σκοπό στα βαθύτερα κιτάπια του νου τους την παραίτηση, την εκμετάλλευση και την υποδούλωση των πλείστων ανθρώπων προς ίδιον όφελος.

Γιώργος Μανιώτης (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Γνωστά θεατρικά έργα του είναι: “Το ματς”, “Κοινή λογική”, “Παθήματα”, “Ο λάκκος της αμαρτίας”, “Οι σύζυγοι”, “Χορεύει η Κρυστάλλω μάμπο”, “Καθιστική ζωή”, “Διακοπές στην Ουρανούπολη”, “Τάξις και αταξία”, κ.ά. Γνωστά πεζογραφήματά του είναι: “Ο άγνωστος στρατιώτης” (νουβέλα μυστηρίου), “Τα μαύρα παραμύθια” (παραμύθια για μεγάλους), “Η φοβερά προστασία” (μυθιστόρημα), “Ορίστε τα ρόδα, μαμά” (διηγήματα), “Το ρεπερτόριο του χειμώνα”, “Το ρεπερτόριο της άνοιξης” (θρίλερ), “Το πονηρό μονοπάτι” (μυθιστόρημα), “Η αδρεναλίνη πάντοτε ψηλά” (μυθιστόρημα), “Τα Σαντέ της Σαπφώς” (διηγήματα), “Το γκαζόν του μπαμπά” (μυθιστόρημα), “Αγελάδα με φτερά” (μυθιστόρημα), “Σαράντα κύματα” (μυθιστόρημα).