Η γούνα

“Η Οντίν πληροφορήθηκε τον θάνατο της μητέρας της περνώντας από ένα περίπτερο της μπουλβάρ Πιερ-Σεμάρ στη Νίκαια. Ελάχιστοι είναι οι συγγραφείς που κάνουν θόρυβο όταν εγκαταλείπουν αυτόν τον κόσμο. Η Ζιτά Σαλιτζίν έκανε πάταγο. Φρόντισε να πεθάνει όπως είχε ζήσει: τραβώντας την προσοχή. Κατ’ αρχάς γιατί το σκάνδαλο που την είχε κηλιδώσει ήταν πρωτοσέλιδο στον τύπο εδώ και μια βδομάδα, έπειτα λόγω του γάμου της μ’ έναν άντρα είκοσι χρόνια νεότερο, δυο μέρες πριν από την αποκάλυψη της λογοτεχνικής της απάτης, τέλος λόγω του πρόωρου θανάτου της. Στις 6 Δεκεμβρίου 2006, στην οδό ντε Παρί, στις Λιλά, βρήκαν το σώμα της στο πίσω κάθισμα της Μercedes της. Φορούσε ένα παλτό από λευκή βιζόν…” Μετά την κηδεία, η Οντίν ανακαλύπτει το τελευταίο χειρόγραφο της μητέρας της, που την εγκατέλειψε χωρίς να της αποκαλύψει την ταυτότητα του πατέρα της. Είναι η αυτοβιογραφία της… Ξέφρενα πάρτι, ωραία αυτοκίνητα, Υβ Σαιν Λοράν. Η κόρη της θυρωρού που είναι έτοιμη για όλα προκειμένου να ξεφύγει από τη μιζέρια. “Κορίτσι” της Μαντάμ Κλοντ στο Παρίσι της δεκαετίας του ’70, που με τον πρώτο της “μισθό” αγοράζει μια βιζόν, στη συνέχεια ερωμένη του πελάτη του σπιτιού και μεγάλου συγγραφέα, του γοητευτικού και αυταρχικού Ρομαίν Κιέβ, εκπληρώνει επιτέλους το όνειρό της: να γράψει… “Γοητευτικό πορτρέτο μιας μυθικής εποχής, συγκλονιστική ψυχογραφία μιας γοητευτικής γυναίκας…” (LivresHebdo)