Η εκπαίδευση των Ελλήνων δασκάλων 1828-2000

Στο βιβλίο αυτό διερευνάται συστηματικά και, για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία, σε ενιαία μορφή ο θεσμός της εκπαίδευσης των Ελλήνων δασκάλων από το 1828 ως το 2000. Πιο συγκεκριμένα εξετάζονται σε ξεχωριστές θεματικές ενότητες η οργάνωση και λειτουργία των Διδασκαλείων, των Ιεροδιδασκαλείων και των Εκκλησιαστικών Παιδαγωγικών Ακαδημιών, των Παιδαγωγικών Ακαδημιών, της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, των Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης και των Τμημάτων “εξομοίωσης”. Η όλη θεματική αντιμετωπίζεται με το βλέμμα προσανατολισμένο στα ιστορικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δρώμενα της εκάστοτε χρονικής περιόδου και ερμηνεύεται σε συνάφεια με τους ισχύοντες ιδεολογικούς άξονες και την ασκούμενη επίσημη εκπαιδευτική πολιτική. Το σύγγραμμα απευθύνεται στους υποψήφιους δασκάλους, στους εν ενεργεία δασκάλους και σε όσους ενδιαφέρονται να γνωρίσουν πληρέστερα τις πραγματικές συνθήκες εκπαίδευσης των δασκάλων, οι οποίοι συνήθως με ελάχιστα επαγγελματικά εφόδια, συχνά κάτω από αντίξοες συνθήκες και έως πρόσφατα με πενιχρή αμοιβή συνέβαλαν τα μέγιστα στην εκπαίδευση, τη μόρφωση και τη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας του ελληνικού λαού.

Χρήστος Η. Αντωνίου (Συγγραφέας)

Ο Χρήστος Ηρ. Αντωνίου γεννήθηκε στη Ζούζουλη Καστοριάς. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία (1977) και Γερμανική Φιλολογία (1987) στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μετεκπαιδεύτηκε στη Φιλοσοφία στο Tubingen Γερμανίας (1982) και στην Ιστορία της Εκπαίδευσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1990). Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή, στο χώρο της Ιστορίας της Εκπαίδευσης, στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1994). Είναι καθηγητής Παιδαγωγικής -Εκπαίδευσης Εκπαιδευτικών- στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Οι επιστημονικές περιοχές με τις οποίες ασχολείται ερευνητικά είναι η Φιλοσοφία της Παιδείας, η Ιστορία της Εκπαίδευσης και η Εκπαίδευση Εκπαιδευτικών.