Η μεγάλη κάμψη

Ο Πωλ Κρούγκμαν, τολμηρός όπως πάντα στη σκέψη του, κολυμπά και σε αυτό το βιβλίο ενάντια στο κυρίαρχο διεθνές νεοφιλελεύθερο ρεύμα. Με βαθιά επιστημονικότητα, αλλά και αμεσότητα, που κάνει τον αναγνώστη ακόμη και να διασκεδάζει, αναδεικνύει τα προβλήματα της σύγχρονης καπιταλιστικής οικονομίας. Υποδεικνύει με επιμονή ότι όλα δεν βαίνουν τόσο καλά όσο φαίνεται και ότι ανά πάσα στιγμή η οικονομία μιας χώρας, όπως και η διεθνής, μπορεί να πέσει θύμα της κρίσης. Αξιολογώντας τα πράγματα διαφορετικά απ’ ό,τι οι κυβερνήσεις των ισχυρών χωρών, προειδοποιεί για τα φαινόμενα κρίσης, τα αναλύει και προτείνει δρόμους προστασίας από το ενδεχόμενο να «καμφθεί η οικονομία», παγκόσμια και εθνική. Ο Πωλ Κρούγκμαν μας παρουσιάζει παραστατικά τα γεγονότα των τελευταίων ετών που οδήγησαν τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές σε ισχυρές διαταραχές. Διερευνά τις αιτίες της κρίσης στην «ηγεμονική» Ιαπωνία, στην «ανερχόμενη» Λατινική Αμερική, στη μετασοβιετική Ρωσία και σε μερικές από τις μικρές «ασιατικές τίγρεις». Η εκδήλωση κρισιακών φαινομένων σε αυτές δείχνουν τα πραγματικά προβλήματα «υγείας» της σύγχρονης οικονομίας και των χρηματιστηρίων. Υποστηρίζει ότι οι ιοί της Μαλαισίας, οι ασιατικές αρρώστιες, η μόλυνση της Λατινικής Αμερικής μπορούν να αντιμετωπιστούν. Όχι, όμως, με τα κυρίαρχα νεοφιλελεύθερα δόγματα, αλλά αντίθετα, με τη ρήξη με αυτά τα δόγματα και τη λήψη άμεσων πολιτικών παρεμβατικών μέτρων.

Paul R. Krugman (Συγγραφέας)

Ο Πωλ Κρούγκμαν είναι καθηγητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης στο Κέιμπριτζ των ΗΠΑ. Η βράβευσή του με το μετάλλιο του John Bates Clark τον κατέστησε , το 1991, τον νεότερο επιστήμονα, τότε τριάντα επτά ετών, που συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των υποψηφίων νομπελιστών για τις οικονομικές επιστήμες. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, αρθρογράφος σε περιοδικά και εφημερίδες (όπως “Fortune”, “New York Times”,”Washington Post” και στο περιοδικό του internet “Slate”). Στα ελληνικά δημοσιεύονται άρθρα του τακτικά στην εφημερίδα “Το Βήμα”. O Κρούγκμαν θεωρείται ένας από τους βαθύτερους γνώστες της παγκόμιας οικονομίας και των μηχανισμών της. Αναγνωρίζεται ως το μεγαλύτερο ταλέντο στην παρουσίαση και ανάλυση του διεθνούς γίγνεσθαι και των οικονομικών δομών με τον πιο εύληπτο και προκλητικό τρόπο, που γεννά άμεση ευχαρίστηση στον αναγνώστη. Και όλα αυτά χωρίς να γίνεται η σκέψη του απλοϊκή. Ο ίδιος εντάσσεται στο ρεύμα του κριτικού ριζοσπαστικού κεϊνσιανισμού. Ο Πωλ Σάμουέλσον τον χαρακτήρισε ως τον σημαντικότερο οικονομολόγο του 20ού και των αρχών του 21ου αιώνα. Στο ΜΙΤ αναδείχθηκε και ως ο πλέον αγαπητός οικονομολόγος καθηγητής στους νέους και στους διανοούμενους.

 

Γιώργος Η. Σπανός (Μεταφραστής)

Νίκος Κοτζιάς (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Νίκος Κοτζιάς έχει διδάξει και εργαστεί ως ερευνητής στα Πανεπιστήμια της Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη), του Μαρβούργου (Γερμανία), της Οξφόρδης (ΗΒ) και του Χάρβαρντ (ΗΠΑ). Υπήρξε στέλεχος της Αριστεράς. Συμμετείχε στην έκδοση των περιοδικών “Επιστημονική Σκέψη” και “Διαλεκτική”. Διευθύνει τη σειρά “Αναστοχασμός” στις Εκδόσεις Καστανιώτη, όπως παλαιότερα στη σειρά “Λόγος” στις Εκδόσεις Λιβάνη. Σήμερα αρθρογραφεί στην εφημερίδα Ημερησία. Εργάζεται ως εμπειρογνώμων στο υπουργείο Εξωτερικών. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες (πτυχίο), πολιτική και φιλοσοφία (μεταπτυχιακά), δίκαιο (διδακτορικό) και Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση (post doc) στην Ελλάδα και τη Γερμανία. Τα κυριότερα έργα που έγραψε ή συμμετείχε στην έκδοσή τους είναι τα εξής: Der autonome Intellekt (1976), Η διανόηση στην Ελλάδα (1978), Τέχνη και Ιδεολογία (1984), Ο τρίτος δρόμος του ΠΑΣΟΚ (1985), Πανεπιστήμιο και Κοινωνία (1986), Η Ελλάδα στο 2000 (1987), Συνειδητό και Αυθόρμητο (1987), Ο Συνασπισμός της Αριστεράς (1988), Μια συζήτηση που δεν έγινε (1989), Auf dem Weg zur Hegemonialmacht? Deutsche Aussenpolitik nach der Vereinigung (1993), ΕΕ: Κράτος δευτέρου βαθμού ή ένα σύστημα εν τω γίγνεσθαι – Το εθνικό κράτος και η διαδικασία πολιτικής ενοποίησης στην κοινοτική Ευρώπη (1995), Labor, Market and Employment (1996), EU und Demokratie (1997), Flexible Integration in Europe (1998), Griechenland in Europa (1998), Στόχοι και τακτικές στη Διακυβερνητική Διάσκεψη της ΕΕ του 1996-1997 (1999), Culture and the dialectic of the national and global (2002).