Η μυστηριώδης περγαμηνή

“…Αιώνες πριν”, μου εκμυστηρεύθηκε εκείνος ο μυστηριώδης άνδρας που βρήκα στην Αλεξάνδρεια, “γύρω στον 4ο αιώνα μετά Χριστόν, οι αξιωματούχοι της Εκκλησίας έδωσαν εντολή να γίνουν πάμπολλα αντίγραφα κειμένων που θεωρούνταν ιερά, και να καταστραφούν τα πρωτότυπα. Και ότι, θεωρώντας αυτό ανεπαρκές, είχαν αντιγράψει και παραποιήσει πλήθος ιστορικών και φιλοσοφικών έργων. Πάντα κατά τα λεγόμενά του, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι ξαναέγραψαν πάλι την Ιστορία, προσαρμόζοντάς τη στα συμφέροντά τους. Με την πάροδο του χρόνου, ήταν τόσες πολλές οι πλαστογραφήσεις και τα αντιφατικά έγγραφα, ώστε ούτε αυτοί οι ίδιοι δεν ήξεραν πλέον πού άρχιζε η αλήθεια ή πού τελείωνε το ψέμα. Ο άνθρωπος, που σου λέω, πίστευε ότι η εξουσία έχει ανάγκη το ψέμα για να διατηρήσει τα προνόμιά της και ότι όλα αυτά δεν αποτελούσαν παρά ένα μικρό κόκκο άμμου στην ιστορία της αναισχυντίας”.