Η νεκροφόρα του Ροστροπόβιτς

… Στην πόρτα είχε ένα σηµείωµα: «Επιστρέφω αµέσως, σε περίπτωση ανάγκης περάστε στον κήπο». ∆ιασχίζοντας έναν στενό διάδροµο βρέθηκα σε µια αυλή όπου ήταν ακινητοποιηµένη –γιατί η αλήθεια είναι πως µου είχε φανεί ότι βρισκόταν εκεί καιρό, δίχως να χρησιµοποιείται, ανάµεσα σε µια µικρή ζούγκλα από αγριόχορτα– µια µαύρη Σιτροέν, µετασκευασµένη σε νεκροφόρα. Μάλιστα µέσα της είχε ένα εβένινο φέρετρο… Το παιδικό όνειρο του Φοίβου είναι να αποκτήσει µια Σιτροέν. Επισκέπτεται µια έκθεση αυτοκινήτων σε µια άλλη πόλη όπου θα γνωρίσει και θα ερωτευθεί την κόρη του ιδιοκτήτη, την Όνα. Αρκετά χρόνια αργότερα θα βρει µια αγγελία σε µια εφηµερίδα. Όταν επισκεφθεί το µέρος που βρίσκεται το αυτοκίνητο των ονείρων του, θα βρεθεί µπροστά σε µια παλιά νεκροφόρα και έναν ιδιόρρυθµο Ρώσο νεκροθάφτη. Ο Φοίβος θα αγοράσει τη Σιτροέν σε τιµή ευκαιρίας κι από τότε µια σειρά από συµπτώσεις θα τον αναγκάσουν να τη χρησιµοποιήσει…

Σπύρος Γλύκας (Συγγραφέας)

Ο Σπύρος Γλύκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966 και σπούδασε ∆ιοίκηση Επιχειρήσεων. Τον κέρδισαν όµως οι Τέχνες αφού ασχολήθηκε επαγγελµατικά µε το κόσµηµα και ερασιτεχνικά µε τη φωτογραφία, τη µουσική και τη λογοτεχνία. Το 2010 εκδόθηκε το µυθιστόρηµά του Η δική µου Εύα και το 2021 το µυθιστόρηµα ∆ιοµίρα. Από το 2012 διατηρεί το ιστολόγιο spirosglykas.blogspot.com όπου παρουσιάζει τα βιβλία που διαβάζει. Από το 2020 είναι συντάκτης ειδικού τύπου στο Andro.gr γράφοντας κείµενα για µοτοσικλέτες.

(Πηγή: “Νίκας / Ελληνική Παιδεία Α.Ε.”, 2023)