Η οικογένεια του παιδιού με αυτισμό

Το Φάσμα της αυτιστικής διαταραχής έχει ίσως απασχολήσει την επιστημονική κοινότητα -τόσο των ερευνητών όσο και των θεραπευτών- τα τελευταία χρόνια, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη διαταραχή της ανάπτυξης. Αν και τα εκλυτικά αίτια της διαταραχής αυτής είναι οργανικά, οι πρώιμες και εντατικές παρεμβάσεις μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευεργετικές και να ανατρέψουν την πορεία και την πρόγνωσή της. Μολονότι, όμως, είναι αδιαμφισβήτητη η αξία των πρώιμων και εντατικών ψυχοεκπαιδευτικών παρεμβάσεων, δεν μπορεί να αγνοηθεί και η συμβολή μιας συστημικής αντιμετώπισης τόσο σοβαρών διαταραχών, όπως αυτές που εμπίπτουν στο φάσμα του αυτισμού. Ακόμη και όταν η πορεία του παιδιού με αυτισμό είναι βέλτιστη, δεν παύει ως παιδί με νευροαναπτυξιακή διαταραχή, να είναι ιδιαίτερα ευάλωτο σε ψυχοπιεστικούς παράγοντες που σχετίζονται με την οικογένεια, το σχολείο και την κοινωνία γενικότερα. Η κλινική εμπειρία καταδεικνύει ότι η οικογένεια συνιστά όχι μόνο καθοριστικό παράγοντα για τη θεραπευτική έκβαση, αλλά και εξισορροπητικό παράγοντα για τη γενίκευση των θεραπευτικών οφελών και τη διατήρησή τους σε βάθος χρόνου. Η οικογένεια, όμως, όταν δεν στηρίζεται επαρκώς, συχνά κάμπτεται ψυχολογικά, με αποτέλεσμα να επιβαρύνει περαιτέρω το παιδί αντί να συνεισφέρει στη θεραπευτική του πορεία. Παρά την πλούσια βιβλιογραφία που πλέον διαθέτουμε σε θέματα τα οποία άπτονται των γονέων του παιδιού με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού, ελάχιστα είναι τα πονήματα που επισημαίνουν την ανάγκη των γονέων για ουσιαστική ψυχολογική στήριξη, και ακόμη λιγότερα αυτά που υποδεικνύουν τρόπους επίτευξης ενός τέτοιου στόχου. Με το παρόν βιβλίο πιστεύουμε ότι καλύπτεται ένα μεγάλο κενό στην ελληνική βιβλιογραφία και ευελπιστούμε ότι θα «ταξιδέψει», όχι μόνο στα χέρια φοιτητών ψυχολογίας και επαγγελματιών ψυχικής υγείας και ειδικής αγωγής, αλλά ότι, επιπλέον, θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης, ανακούφισης, ακόμη και κινητοποίησης για τις οικογένειες που φέρουν στους κόλπους τους παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος.