Η πόλη έβαλε τους ανθρώπους της στα παγκάκια και κατάπιε μία μέντα

Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης ταραγμένης δεκαετίας, ανάμεσα σε αυτά που χάθηκαν οριστικά, χάθηκε και η ικανότητά μας να ονειρευόμαστε. Τα μεγάλα όνειρα απορρίφθηκαν εντελώς ως ανέφικτα και τα μικρά μίκρυναν και στένεψαν ακόμα παραπάνω. Η γενική στενότητα του ορίζοντα έφερε έναν καινούριο κόσμο στον οποίο φοβάσαι να μοιραστείς τα όνειρά σου εάν αυτά δεν έχουν άμεση πρακτική και ωφέλιμη ανταπόδοση. Μαζί με τα όνειρα, χάσαμε και την ικανότητα του οραματισμού. Ενός κόσμου καινούριου, δικαιότερου και ωραιότερου. Και ταυτόχρονα χάσαμε την έννοια της κοινότητας, το «μαζί» εκείνο, δια μέσου του οποίου μπορούν να υλοποιηθούν τα όνειρα. Δύο άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες, μοιράζονται το ίδιο παγκάκι στο παραλιακό μέτωπο μιας πόλης. Η μία γύρω στα 20, η άλλη γύρω στα 40. Η μία αποφασίζει να διηγηθεί ένα όνειρο. Η δεύτερη ανταποκρίνεται. Δημιουργείται μια σχέση ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, μια σχέση που αντλεί τη δύναμή της από μια βαθιά κρυμμένη παιδικότητα, επιστρέφοντας έτσι στον ανατρεπτικό κόσμο του παιχνιδιού. Δημιουργούν μαζί ένα νέο σύμπαν, δικών τους κανόνων, στο οποίο προσπαθούν να συμπαρασύρουν τους θεατές.

Μελίνα Αποστολίδου (Συγγραφέας)

Η Μελίνα Αποστολίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977. Αποφοίτησε το 1998 από τη δραματική σχολή «Θυμέλη». Για επτά χρόνια μετά την αποφοίτησή της ανήκε στο δυναμικό του ΚΘΒΕ συμμετέχοντας σε πλήθος παραστάσεων («Γερνάω επιτυχώς», Σκ. Σωτήρης Χατζάκης, «Βάτραχοι» Σκ. Σωτήρης Χατζάκης, «Αντιγόνη» Σκ. Βίκτωρ Αρδίττης, κ.ά.). Μετά την παρακολούθηση του σεμιναρίου «Βιοενέργεια και μικρο-υποκριτική» συνεργάστηκε σε τρεις παραστάσεις του Μιχαήλ Μαρμαρινού: Στις «Ικέτιδες» του Ευριπίδη (σε συν-σκηνοθεσία με τον Paul Koek), που περιόδευσε σε διάφορες πόλεις της Ολλανδίας και στην Επίδαυρο, στο «Πεθαίνω σαν χώρα» και στους «Βίους Αγίων». Το 2014 επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και επανεντάχθηκε στο δυναμικό του ΚΘΒΕ, μέλος του οποίου είναι και σήμερα, συμμετέχοντας σε παραστάσεις όπως: «Ο Μεγαλοπρεπής Κερατάς» Σκ. Ελεάννα Τσίχλη, «Τέταρτη Διάσταση» Σκ. Πολυξένη Σπυροπούλου, κ.ά.

(Πηγή: “Εκδόσεις Βακχικόν”, 2022)

 

Γεωργία Διάκου (Συγγραφέας)

Η Γεωργία Διάκου γεννήθηκε το 1995 στην Καρδίτσα, όπου και μεγάλωσε. Από το 2013 μένει στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτη του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ. (2019) και είναι φοιτήτρια του τμήματος Θεάτρου με κατεύθυνση Σκηνοθεσίας. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά (Θράκα, Τεφλόν, Στάχτες, Bibliotheque, Εντευκτήριο). Πέραν της ποίησης ασχολείται και με τη συγγραφή πεζών μικρής φόρμας. Διατηρεί το blog: https://sociallubricant.espivblogs.net.

(Πηγή: “Εκδόσεις Βακχικόν”, 2022)