Η σαχλή μου εαυτή

Αυτή η συλλογή, είναι προσπάθεια, ίχνος, ένα διαχρονικό δάνειο στη καθημερινότητα, σε χρόνο μη γραμμικό και ασύλληπτο, για το καθεστώς χάους που σκεπάζει τις πόλεις και για το ψύχος που μας κάνει να απομονωνόμαστε, αντί να φιλιόμαστε για να σωθούμε. Η ποίηση με ψηλώνει κάθε που με κάνει να ματώνω. Η ποίηση είναι γυαλιά για να κοιτάω τον κόσμο, όχι για να κοιτάει αυτός εμένα. Κατανοώ συναισθηματικά τη πολλαπλότητα του παρόντος μου, τη πολλαπλότητα της εαυτής μου και επειδή, «ό,τι νικήσαμε στον πολιτισμό, το χάσαμε στην ύπαρξη», αυτές οι σελίδες, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, από ένα χέρι που σηκώνεται δειλά πίσω απ’ τις κουρτίνες του, για να αποδείξει ότι σε σκοτεινούς καιρούς, οι ποιητές δεν σωπαίνουν.

Δήμητρα Καδικιώτη (Συγγραφέας)

Η Δήμητρα Καδικιώτη γεννήθηκε το 2001 στα Γιαννιτσά. Από το 2019 ζει στη Θεσσαλονίκη και φοιτά στο τμήμα αγγλικής φιλολογίας του Αμερικανικού Κολλεγίου Θεσσαλονίκης. Έχει ασχοληθεί με τον χορό και τη συγγραφή, αφιερώνοντας, ωστόσο, τα τελευταία χρόνια αποκλειστικά στη δεύτερη. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια για την τέχνη του θεάτρου, τη φιλοσοφία και τη δημιουργική γραφή. Ξεκίνησε να γράφει στην εφηβεία, για να μοιράσει το βάρος της ύπαρξης, όπως συνηθίζει να λέει.
Η πρώτη επαφή με την ποίηση, έγινε κάπου στα δεκατρία της χρόνια, όταν τυχαία έπεσε πάνω στους στίχους: «Καιρός να γίνεις “τ’ άλλο μου φθινόπωρο”. Άρχισε ψύχρα. Ρίξε στη πλάτη σου ένα ρούχο αποδημίας», από το ποίημα της Κικής Δημουλά, Οι αποδημητικές «καλημέρες». Η πρώτη της ποιητική συλλογή, είναι το εγχείρημα να γίνει η ίδια, αυτά τα άλλα της φθινόπωρα. Κείμενα και ποιήματά της, έχουν φιλοξενηθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστοσελίδες.

(Πηγή: “Εκδόσεις Κύφαντα”, 2022)