Η σπηλιά

Μια οικογενειακή χειροτεχνία που κλείνει. Ένα γιγάντιο εμπορικό Κέντρο-φρούριο που εξαπλώνεται. Αυτό είναι το σκηνικό της “Σπηλιάς”, η αφορμή για να συμπληρώσει ο Πορτογάλος συγγραφέας την “ακούσια τριλογία” του (μαζί με τα έργα “Περί τυφλότητος” και “Όλα τα ονόματα”) και τον προβληματισμό του για τη νέα τάξη του κόσμου. Ο Σαραμάγκου αφηγείται τις τύχες του Σιπριάνο Αλγκόρ, ενός κεραμοποιού που βλέπει την τέχνη του και την οικογενειακή του ζωή να αλλάζουν όταν το μυστηριώδες εμπορικό Κέντρο παύει να αγοράζει τα έργα του, ενώ η κόρη και ο γαμπρός του τον προσκαλούν να μετακομίσει μαζί τους μέσα στο αύταρκες Κέντρο, όπου η κατανάλωση είναι υποχρεωτική και η δημιουργία ανεπιθύμητη. Με τη γνωστή αφηγηματική συνοχή και δραματική ένταση, ο Σαραμάγκου χτίζει ένα παντοδύναμο και απειλητικό Κέντρο που καταπίνει την πόλη γύρω του, τις παραγκουπόλεις, τους αγρούς, τις παλιές τέχνες και τους πατροπαράδοτους τρόπους ζωής. Υπάρχει, αλήθεια, λύση; “Η σπηλιά” είναι το πρώτο μετά το Νόμπελ μυθιστόρημα που έγραψε ο συγγραφέας.