Η στρατηγική του πεκινουά

Ο Ρούμπιο, ο υπεύθυνος ασφαλείας ενός πολυτελούς ξενοδοχείου, ο Παλμέρα, ένας άνεργος μεσήλικoς, λάτρης των σπαραξικάρδιων τάνγκο, και η Κόρα, μια πόρνη που πήρε το όνομά της από την πρωταγωνίστρια της ταινίας Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές, θα μπλεχτούν, σπρωγμένοι από την ανάγκη, σε μια περιπέτεια που τους ξεπερνάει. Η μόνη τους ελπίδα σωτηρίας: να υιοθετήσουν τη «Στρατηγική του Πεκινουά»… Μια ιστορία με ανελέητο ρυθμό, που διαδραματίζεται στα στενόχωρα διαμερίσματα της Λας Πάλμας, στον κόσμο του καθημερινού μόχθου, πίσω από τη λαμπερή τουριστική βιτρίνα των Κανάριων Νησιών. Σκληρή, σαν τους ήρωές της, αλλά, όπως και οι ήρωές της, με μια προσωπική και χωρίς εκπτώσεις ηθική. Η Στρατηγική του Πεκινουά είναι το βιβλίο που έκανε διάσημο τον ήδη τότε καθιερωμένο στη νουάρ ισπανόφωνη λογοτεχνία Αλέξις Ραβέλο. Γνώρισε συνεχείς ανατυπώσεις, κέρδισε το βραβείο Ντάσιελ Χάμετ 2014, το βραβείο Novelpol, το βραβείο Tormo και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2019 από τον Έλιο Κιρόγα.

Alexis Ravelo (Συγγραφέας)

Ο Αλέξις Ραβέλο (Alexis Ravelo) γεννήθηκε το 1971 στις Κανάριες Νήσους και κατέχει εξέχουσα θέση στη σύγχρονη ισπανική λογοτεχνία, έχοντας γράψει πολλά μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων, σενάρια, θεατρικά έργα, βιβλία για παιδιά, ακόμα και ένα λιμπρέτο όπερας.
Με το πρώτο του βιβλίο, το Τρεις κηδείες για τον Ελάδιο Μονρόι (Tres funerales para Eladio Monroy), το οποίο κυκλοφόρησε το 2006, εγκαινίασε μια σειρά οκτώ αστυνομικών μυθιστορημάτων, στα οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων τα εξής: Solo los muertos (Μόνο τους πεθαμένους/Τόπος 2023), Los tipos duros no leen poesía (Οι σκληροί τύποι δεν διαβάζουν ποίηση), Morir despacio (Να πεθαίνεις αργά αργά), El peor de los tiempos (Η χειρότερη των εποχών) και Si no hubiera mañana (Σαν να μην υπάρχει αύριο).
Ωστόσο, την προσοχή των κριτικών και των ισπανικών μέσων την τράβηξε το 2013 με το La estrategia del pequinés (Η στρατηγική του πεκινουά). Το μυθιστόρημα αυτό γνώρισε μεγάλη επιτυχία, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και απέσπασε, μεταξύ άλλων, το Βραβείο Dashiell Hammett. Ακολούθησαν και άλλα μυθιστορήματα, επίσης στην κατηγορία των «σκληρών αστυνομικών»: La última tumba (Ο τελευταίος τάφος, Βραβείο Μαύρου Μυθιστορήματος Ciudad de Getafe), Las flores no sangran (Τα λουλούδια δεν ματώνουν, Βραβείο Valencia Negra, 2014), το οποίο μεταφράστηκε στα γαλλικά, El viento y la sangre (Ο άνεμος και το αίμα, με το ψευδώνυμο M. A. West), La ceguera del cangrejo (Η τυφλότητα του καβουριού, Βραβείο Acción Cívica en Defensa de las Humanidades), Un tío con una bolsa en la cabeza (Ένας τύπος με μια σακούλα στο κεφάλι).
Το 2021 ο Ραβέλο τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος Café Gijón για το Los nombres prestados (Τα δανεικά ονόματα) και το 2022 με τα βραβεία Rana και Bruma Negra ως αναγνώριση της πορείας του.
Ο συγγραφέας έφυγε αιφνίδια από τη ζωή στις 30 Ιανουαρίου 2023 από καρδιακή προσβολή, βυθίζοντας στο πένθος τις Κανάριες Νήσους.

(Πηγή: “Εκδόσεις Τόπος”, 2023)

 

Ασπασία Καμπύλη (Μεταφραστής)