Η τέχνη στο τέλος της ιδεολογίας

Το ανά χείρας βιβλίο επιχειρεί να εξετάσει μια σελίδα της αμερικανικής πολιτιστικής διπλωματίας στην Ελλάδα κατά την ιστορικά σύνθετη εποχή της εγχώριας απριλιανής δικτατορίας και του παγκόσμιου Ψυχρού Πολέμου: το ζήτημα των χρηματικών χορηγιών του Ιδρύματος Ford προς το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, χορηγίες που δεξιώθηκαν και δεκάδες άλλοι καλλιτέχνες, ερευνητές και επιστημονικοί οργανισμοί κατά τη συγκεκριμένη περίοδο. Εξετάζονται τα ζητήματα της δομής, του ρόλου, της λειτουργίας, των ιδεολογικών αρχών και των στόχων των αμερικανικών φιλανθρωπικών ιδρυμάτων (και κυρίως του Ιδρύματος Ford), τα οποία συνέβαλαν στον σχηματισμό του «αμερικανικού αιώνα», προωθώντας παράλληλα και την ανάπτυξη των τεχνών και των επιστημών. Παρατίθεται επίσης η σφοδρή διαμάχη που διεξήχθη μεταξύ των εγχώριων διανοούμενων για το ζήτημα των χορηγιών, η οποία πυροδοτήθηκε από την τραυματική πολιτική, οικονομική, εθνική και κοινωνική πραγματικότητα στην Ελλάδα, καθώς και από τις διπλωματικές της σχέσεις με τις ΗΠΑ.

Αρετή Βασιλείου (Συγγραφέας)

Η Αρετή Βασιλείου είναι επίκουρη καθηγήτρια Νεοελληνικού Θεάτρου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου διδάσκει από το 2003. Αμέσως μετά τις προπτυχιακές της σπουδές (Ελληνική Φιλολογία, Πανεπιστήμιο Κρήτης), έκανε μεταπτυχιακές θεατρολογικές σπουδές στην Ελλάδα (Πανεπιστήμιο Κρήτης) και το εξωτερικό (University of Warwick, U.K.) σχετικά με το αμερικανικό θέατρο (Tennessee Williams), καθώς και με την ιστορία και θεωρία του νεότερου παγκόσμιου και ελληνικού θεάτρου. Εργάσθηκε επί επτά έτη ως ερευνήτρια στο Πρόγραμμα Νεοελληνικού Θεάτρου του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών στο Ρέθυμνο (Ιδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα, καθώς και οι δημοσιεύσεις της σε συλλογικούς επιστημονικούς τόμους, σε επιστημονικά περιοδικά και σε πρακτικά ελληνικών και διεθνών συνεδρίων, επικεντρώνονται στη μελέτη των ποικίλων πτυχών του νεοελληνικού θεάτρου του 19ου και 20ού αιώνα: δραματουργία, κριτική, μετάφραση, σκηνική πρακτική, σχέσεις νεοελληνικού και παγκόσμιου θεάτρου, σχέσεις του νεοελληνικού θεάτρου με άλλες τέχνες ή μορφές λόγου (κινηματογράφος, χορός, λογοτεχνία). Έχει εκδώσει το βιβλίο “Εκσυγχρονισμός ή Παράδοση; Το θέατρο πρόζας στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου” (“Μεταίχμιο”, 2005).