Η τελευταία συγγνώμη

Ένας επίσημος από τη Λατινική Αμερική κατορθώνει να σπάσει τη διεθνή απομόνωση της καταδικασμένης από τη χούντα Ελλάδας και γίνεται δεκτός από την ηγεσία της με μέγιστες τιμές. Ο ίδιος εκφράζει την επιθυμία να γνωρίσει τη χώρα μακριά από τη δημοσιότητα αλλά και τις “αυθόρμητες” εκδηλώσεις λαϊκού θαυμασμού. Μία εβδομάδα αργότερα, το πτώμα του εντοπίζεται στο φαράγγι του Βίκου, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την ηπειρωτική πρωτεύουσα, τα Γιάννενα. Το μυστήριο απαιτεί λύση, τα ερωτήματα ζητούν άμεση απάντηση. Οι ελληνικές αρχές βρίσκουν διέξοδο με τη γνωστή για την εποχή μέθοδο της κατασκευής ενόχων. Απέναντί του θα βρεθεί ένας άνθρωπος για τον οποίο η αναζήτηση της αλήθειας συνδέεται άρρηκτα με την καταδίκη ενός αθώου και αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στο οικοδόμημα των προσωπικών του αξιών. Το κουβάρι των απαντήσεων είναι μπερδεμένο και φτάνει μακριά σε τόπο και χρόνο. Στο Βερολίνο, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στη μακρινή Χιλή. Ο επιβλητικός Βίκος είναι απλώς η κατάληξη ενός πολύπλοκου ιστού ανθρώπινων έργων, πλεγμένου από το χέρι της Ιστορίας και της αγωνιώδους προσπάθειας για επικράτηση και επιβίωση, για δικαιοσύνη και δικαίωση, η τελευταία πράξη του δράματος πριν από την τελευταία συγγνώμη. [Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

Μιχάλης Σπέγγος (Συγγραφέας)

Ο Μιχάλης Σπέγγος γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1963. Σπούδασε πυρηνική φυσική. Έχουν εκδοθεί τα έργα του: “Περί αισθημάτων”, μυθιστόρημα (Νέα Σύνορα, 2001), “Η τελευταία συγγνώμη”, μυθιστόρημα (Ελληνικά Γράμματα, 2002), “Μπίλη ο τίγρης”, διηγήματα (Αιγέας, 2004), “Η εξομολόγηση ενός πυρηνικού φυσικού” (2004), “Μ΄ αεροπλάνα και βαπόρια”, Δέκα μικρά κεφάλαια, κι ένα μεγάλο, που τα συνδέει λιγότερο ή περισσότερο η μουσική του Διονύση Σαββόπουλου (2005), “Imperium”, (2007), “Το στοίχημα των ανθρώπων”, (2011) κ.ά.

 

Χριστίνα Γιατζόγλου (Υπεύθυνος Σειράς)