Η φανέλα με το εννιά

Τι κάνει ένας νεαρός στην Ελλάδα που έχει ταλέντο στην µπάλα και φιλοδοξίες; Ο Βασίλης Σερέτης -αυτός που αργότερα ονόµασαν Μπιλ- φεύγει µια ζωή κυνηγηµένος από τη µια πόλη στην άλλη, αφήνοντας πίσω του οµάδες και προπονητές. Ατίθασος, άπιστος, εγωιστής. Τις µέρες αλωνίζει τα γήπεδα και τα βράδια, όταν δεν κουρνιάζει στα µπαρ, στρώνει πασιέντσες. Ένας άνθρωπος µέσα στο πλήθος και γι’ αυτό µοναχικός. Γήπεδα, ξενοδοχεία, δρόµοι ξετυλίγονται µε φόντο τη Θεσσαλονίκη, τον Βόλο και την Αθήνα. Σε καθεµιά από αυτές και µια γυναίκα. Ποδοσφαιριστές, φυσικοθεραπευτές, παράγοντες, βετεράνοι εναλλάσσονται µε µπαρόβιους, ιπποδροµιάκηδες και αθλητικούς ρεπόρτερ. Πού ανήκει ο Μπιλ; Τι κρύβεται κάτω από τη φανέλα του; Προς τα πού χάνεται παρέα µε την ξεφτισµένη βαλίτσα του και µια τράπουλα µε γυµνές; Γιατί φεύγει πάντα µε τρένα και κατοικεί σε δωµάτια που βλέπουν σε σταθµούς; Μ.Κ. «Η φανέλα µε το εννιά» είναι ένα ρεαλιστικό µυθιστόρηµα. Από τις σελίδες του αναδύεται ένας ολόκληρος κόσµος από ποδοσφαιριστές, προπονητές, αθλητικούς παράγοντες, φίλαθλους καφενόβιους, ιπποδροµιάκηδες που αγωνίζονται, δοκιµάζουν την τύχη τους, ταξιδεύουν, συζητούν, κινούνται µέσα σε ξενοδοχεία, σε µπαρ και σε κέντρα, σε τραίνα, στους έρηµους δρόµους της νυχτερινής πόλης, σε πολύκοσµες γειτονιές και σε κατάµεστα γήπεδα. Ελισάβετ Κοτζιά

Μένης Κουμανταρέας (Συγγραφέας)

Ο Μένης Κουμανταρέας (1931-2014), από τους σημαντικότερους συγγραφείς της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς της ελληνικής πεζογραφίας, γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 1949 αποφοίτησε από το Πρότυπο Λύκειο Αθηνών, χωρίς να ακολουθήσει συστηματικές πανεπιστημιακές σπουδές. Εργάστηκε επί είκοσι χρόνια σε ναυτιλιακές και ασφαλιστικές εταιρείες. Το 1961 άρχισε να συνεργάζεται με το περιοδικό “Ταχυδρόμος”, και το 1962 εμφανίστηκε στη λογοτεχνία με τη συλλογή διηγημάτων “Τα μηχανάκια”. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συμμετείχε στην αντιστασιακή έκδοση “18 Κείμενα” και οδηγήθηκε τρεις φορές σε δίκη βάσει του νόμου “περί ασέμνου δημοσιεύμα-τος” για το έργο του “Το αρμένισμα”- ωστόσο, το 1972 πήρε την υποτροφία DAAD για το Βερολίνο. Μετά το 1982 ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη συγγραφή και τη μετάφραση· μετέφρασε, μεταξύ άλλων, έργα των Λιούις Κάρολ, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Ουίλιαμ Φώκνερ και Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1967, για το “Αρμένισμα”) και δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1976, για τη “Βιοτεχνία υαλικών” και, 2002, για το “Δυο φορές Έλληνας”), καθώς και με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του, το 2008. ‘Ηταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Τη δεκαετία του 1980 διετέλεσε μέλος του ΔΣ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Βιβλία του μεταφράστηκαν σε δεκατρείς γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, πορτογαλικά, αλβανικά, τουρκικά, ολλανδικά, ρωσικά, εσθονικά, λετονικά, εβραϊκά, και διηγήματά του σε διάφορες άλλες (κινεζικά, τσεχικά, κ.ά.). Το πιο πολυμεταφρασμένο βιβλίο του στο εξωτερικό είναι η “Κυρία Κούλα” και ακολουθούν η “Βιοτεχνία υαλικών”, το “Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω”, “Η φανέλα με το εννιά” και “Ο ωραίος λοχαγός”, σύμφωνα με την ιστοσελίδα www.ekebi.gr. Έφυγε από τη ζωή με αδόκητο τρόπο: βρέθηκε δολοφονημένος στο σπίτι του στην Κυψέλη, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, τα ξημερώματα της 6ης Δεκεμβρίου 2014.