Θέατρο

“Οι Σχεδίες αποκαλύπτουν από την πρώτη στιγμή την ωριμότητα της συγγραφέως”. (Βάσος Βαρίκας, Τα Νέα, 1969) “Το Θέατρο περνά παγκόσμια κρίση. Μέσα σ’ αυτά τα σκοτάδια του καιρού μας, το έργο αυτό αποτελεί ένα φωτεινό μήνυμα”. (Οι Σχεδίες) (Δημήτρης Χορν, Απογευματινή, 1969) “…Μια έξοχη δραματοποιημένη ποίηση… Δύο ανθρώπινες συνειδήσεις, συμπαντικής υφής, αιωρούμενες μέσα σ’ ένα εφιαλτικό κενό”. (Σ’ αποχαιρετώ…) (Μαρίκα Θωμαδάκη, Η Εβδόμη, 1987) “Διάβασα το έργο σας με μεγάλο ενδιαφέρον και το έστειλα στον J.L. Barauld». (Γυάλινο κιβώτιο) (Samuel Beckett, 1979) “Είναι έργο υψηλής ποιότητας. Τόσο τα πρόσωπα όσο και η γλώσσα είναι βαθύτατα υποβλητικά… Πρόκειται περισσότερο για δραματικό ποίημα, κατά τον ίδιο τρόπο που κάποια από τα μεταγενέστερα έργα του Harold Pinter είναι δραματικά ποιήματα». (Γυάλινο κιβώτιο) (Ronald Harwood, 1995) “Το έργο αυτό έχει ώριμο και στέρεο λόγο… Μαρτυρά με βεβαιότητα έναν αληθινό θεατρικό συγγραφέα». (Αντιγόνη) (Bernarnd Dort, 1968) “Είναι τιμή να σκηνοθετήσει κανείς αυτό το έργο… Τα πρόσωπα είναι αρχέτυπα που απεικονίζουν τον oικουμενικό άνθρωπο”. (Αντιγόνη) (Edgard de la Cruz, σκηνοθέτης, 1996) (Από το πρόγραμμα της παράστασης, Πανεπ. Hayward)