Ιστορία ενός καβοδέτη

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΑΒΟΔΕΤΗ Ξέρω ένα νησί που μοιάζει με αμπέλι• στα τσαμπιά του κρέμονται παροπλισμένα πλοία, ο κορμός του είναι σκληρός σαν τα χέρια του καβοδέτη και τα φύλλα του μαλακά σαν την καρδιά του. Σε αυτό το νησί δεν υπάρχει στεριά: οι άνθρωποι στέκονται όρθιοι πάνω στις διάσπαρτες δέστρες κρατώντας γερά στο χέρι τους ένα σκοινί. Σε αυτό το νησί οι άνθρωποι κοιμούνται στο φτερό σαν άλαλα πούπουλα – τρέμοντας μη χαλαρώσει τα μέλη τους ο ύπνος και τους γλιστρήσει από τα χέρια το σκοινί.

Ελένη Κοσμά (Συγγραφέας)