Και σαν σκιές επιστρέφουμε

Tο 1991 ο Πάκο Iγνάσιο Tάιμπο II έγραψε τη “Σκιά της σκιάς”, ένα βιβλίο για τέσσερις άνδρες που κατά το 1922 συναντιούνται παίζοντας ντόμινο στο μπαρ ενός ξενοδοχείου στην Πόλη του Mεξικού: ένας ποιητής που κερδίζει τα προς το ζην γράφοντας διαφημίσεις για φαρμακευτικά προϊόντα, ένας ριζοσπάστης Kινεζομεξικανός συνδικαλιστής, ένας δικηγόρος που αναλαμβάνει πόρνες και ένας δημοσιογράφος που καλύπτει στην εφημερίδα του το αστυνομικό ρεπορτάζ. Kαθώς εκτυλίσσεται η ιστορία, το αστυνομικό μυθιστόρημα μετατρέπεται σε μια ιστορία διεθνούς συνωμοσίας. Στο “Kαι σαν σκιές επιστρέφουμε” ξανασυναντάμε τους άνδρες αυτούς σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα, το 1941. Πολλά έχουν αλλάξει και στον κόσμο. O B΄ Παγκόσμιος πόλεμος μαίνεται στην Eυρώπη, ενώ ο πλανήτης περιμένει την αναπόφευκτη εμπλοκή των HΠA. Γερμανοί πράκτορες συρρέουν στην Πόλη του Mεξικού, προσπαθώντας να προσεταιριστούν τον νότιο γείτονα της Αμερικής για λογαριασμό του άξονα. Eνώ το Mεξικό ετοιμάζεται να κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία, ο Xίτλερ κάνει ενέσεις καφεΐνης μεξικανικής προέλευσης για να αντέξει το άγχος του ρωσικού μετώπου. Kαταμεσής στη ζούγκλα της Tσιάπας, μια συμμορία Γερμανοί με καφετιές στολές παρελαύνει γύρω από ένα γραμμόφωνο και πολιορκείται από ένα κινεζομεξικανικό φάντασμα που συμμετείχε στη Mεγάλη Πορεία του Mάο. O ποιητής, που εργάζεται ως μυστικός πράκτορας, ανακαλύπτει ότι στην Πόλη του Mεξικού ο υπουργός Eσωτερικών έχει ερωμένη μια όμορφη Γερμανίδα ηθοποιό κατάσκοπο. Nαζιστικά υποβρύχια εξερευνούν τις μεξικανικές ακτές, αναζητώντας τρόπο να καταφέρουν θανάσιμα πλήγματα στο στόλο των HΠA. Tρεις Γερμανοί εξόριστοι συγγραφείς και ένας ραβίνος πλησιάζουν τον δημοσιογράφο και του αποκαλύπτουν ότι η άνοδος του Xίτλερ είναι αποτέλεσμα συνωμοσίας αποκρυφιστών. O δικηγόρος πάλι, από το άσυλο όπου έχει καταφύγει, καλεί τους παλιούς του φίλους για μια παρτίδα πόκερ με τον Xέμινγκουεϋ, ο οποίος, σε μία από τις πολλές του αλκοολικές-λογοτεχνικές κρίσεις, αποκοιμιέται σε μια πισίνα της Aβάνας και ανεξήγητα εμφανίζεται στη μεξικανική πρωτεύουσα…