Κανένας δεν φοβάται εκείνους που χαμογελούν

Η Γκλόρια επέλεξε αυτή τη μέρα του Ιουνίου για να φύγουν. Παίρνει τις κόρες της από το σχολείο και ξεκινά μαζί τους χωρίς προειδοποίηση για ένα μακρινό ταξίδι. Οι τρεις τους αφήνουν πίσω τους τις ακτές της Μεσογείου με κατεύθυνση προς τον Βορρά, το αλσατικό σπίτι μέσα στο δάσος του Κάιζερχαϊμ στο οποίο η Γκλόρια, ως παιδί, περνούσε τις διακοπές της. Γιατί αυτή η ξαφνική λιποταξία; Από ποια απειλή θέλει να ξεφύγει; Για να το μάθουμε, πρέπει να πάμε πίσω, στα ταραγμένα νερά του παρελθόντος, να γνωρίσουμε τον Τζιοβανάνγκελι, που την πήρε υπό την προστασία του όταν πέθανε ο πατέρας της, να σηκώσουμε το πέπλο γύρω από τον θάνατο του Σαμουέλ, του πατέρα των παιδιών της -πού βρισκόταν η Γκλόρια εκείνο το βράδυ; – και να καταλάβουμε τελικά ποιον ρόλο μπορεί να έπαιξε ο δικηγόρος Σαντινί σε όλη αυτή την ιστορία. Μέχρι ποιου σημείου μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας; Σε αυτό το μυθιστόρημα, με αμείωτη ένταση, η Βερονίκ Οβαλντέ σκηνοθετεί τον συναρπαστικό χαρακτήρα μιας μητέρας που η ανησυχία της απέναντι στον κόσμο μεταλλάσσεται σε αδυσώπητη ψυχραιμία προκειμένου να τον αντιμετωπίσει.

Veronique Ovalde (Συγγραφέας)

Η Βερονίκ Οβαλντέ γεννήθηκε στη Γαλλία το 1972. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: “Le Sommeil des poissons”, 2000, “Toutes choses scintillant”, 2002, “Les hommes en general me plaisent beaucoup”, 2003, “Deloger l’animal”, 2005, “La Tres Petite Zebuline” (παιδικό, μαζί με τη Joelle Jolivet), 2006, “Et mon coeur transparent”, 2008, Prix France Culture-Tιlιrama, “Ce que je sais de Vera Candida”, 2009, Prix Renaudot des Lyceens 2009, Prix France Televisions 2009, Grand Prix des lectrices de Elle 2010, “La Salle De Bains Du Titanic” (διηγήματα), 2009, “Des vies d’oiseaux”, 2011.

 

 

 

 

Ροζαλί Σινοπούλου (Μεταφραστής)