Κοινοτική εργασία και τοπικές κοινωνίες

Η κοινοτική εργασία συνιστά μια επαγγελματική πρακτική και μέθοδο η οποία επικεντρώνεται στην εργασία με ανθρώπους, με βασικό σκοπό την κάλυψη των αναγκών των μη προνομιούχων. Είναι σαφές ότι η κοινοτική εργασία δεν μπορεί να ιδωθεί ως μια ουδέτερη διεργασία που εκφράζεται με τη μορφή μιας αυστηρής επαγγελματικής πρακτικής και μεθόδου. Κυρίως είναι εργασία με ανθρώπους, η οποία προβάλλει ως βασικό σκοπό της δράσης της την κάλυψη των αναγκών των μη προνομιούχων ατόμων και των τοπικών κοινωνιών που μαστίζονται από προβλήματα φτώχειας και υπανάπτυξης, θέτοντάς τους μάλλον στο προσκήνιο παρά στο περιθώριο της πολιτικής συζήτησης. Προς αυτή την κατεύθυνση επιζητεί να οργανώσει κοινωνικά και πολιτικά το τοπικό υπερασπίζοντας τις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ισότητας και των δικαιωμάτων του πολίτη, οι οποίες απειλούνται από την κυριαρχία της αγοράς, την αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους, την κατάτμηση, την ανασφάλεια και τον ανταγωνισμό που αναπτύσσεται στο μεταμοντέρνο κόσμο στο όνομα της ατομικής ελευθερίας και αυτάρκειας.

Γιάννης Ζαϊμάκης (Συγγραφέας)

Ο Γιάννης Ζαϊμάκης γεννήθηκε στο Αλάγνι Ηρακλείου Κρήτης. Είναι καθηγητής της Κοινωνιολογίας του Πολιτισμού και των Τοπικών Κοινωνιών και διευθυντής του Εργαστηρίου Κοινωνικής Ανάλυσης και Εφαρμοσμένης Κοινωνικής Έρευνας στο Τμήμα Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Είναι μέλος της επιτροπής Ακαδημαϊκής Εποπτείας του Μεταπτυχιακού Προγράμματος “Αθλητικές Σπουδές: Κοινωνιολογία, Ιστορία, Ανθρωπολογία” στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Εργάστηκε στην κρατική ραδιοφωνία και στις Διευθύνσεις Προγραμματισμού/ Ανάπτυξης και Πολιτισμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται τα βιβλία: “Καταγώγια ακμάζοντα: Παρέκκλιση και πολιτισμική δημιουργία στον Λάκκο Ηρακλείου” (Αθήνα: Πλέθρον, 1999), “Κοινοτική εργασία και τοπικές κοινωνίες: ανάπτυξη, συλλογική δράση, πολυπολιτισμικότητα” (Αθήνα: Πλέθρον, 2010 [2002]), “Τοπικός χώρος και πολυπολιτισμικότητα: Σάπες, Θράκη” (συν-συγγραφή με τη Θ. Καλλινικάκη) (Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2004), “Δίκτυα κοινωνικής προστασίας: μορφές παρέμβασης σε ευάλωτες ομάδες και πολυπολιτισμικές κοινότητες” (επιμέλεια από κοινού με την Α. Κανδυλάκη) (Αθήνα: Κριτική, 2005), “Εργοτέλης 1929-2009: Ψηφίδες της αθλητικής και κοινωνικής ιστορίας ενός φιλοπρόοδου σωματείου” (Αθήνα: Αλεξάνδρεια, 2010), “Ποδόσφαιρο και κοινότητες οπαδών: αντιπαλότητες και πολιτικές της ταυτότητας” (επιμέλεια από κοινού με τον Ν. Κοταρίδη) (Αθήνα: Πλέθρον, 2013), “Κοινωνία και αθλητισμός στην Ελλάδα: ιστορικές και κοινωνιολογικές προσεγγίσεις” (επιμέλεια από κοινού με την Ε. Φουρναράκη) (Αθήνα: Αλεξάνδρεια, 2015). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους και σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Αντικείμενο των ερευνητικών και επιστημονικών του δραστηριοτήτων είναι η κοινωνική ιστορία των σπορ, οι νεανικές και οπαδικές κουλτούρες, οι μουσικές ταυτότητες και το ρεμπέτικο τραγούδι, ο τοπικός κοινωνικός μετασχηματισμός και η πολυπολιτισμικότητα.