Κονσέρτο για μια πριγκίπισσα

Τατόι, Άνοιξη του 1907 Η Μαρία Βοναπάρτη, απόγονος του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, επισκέπτεται τα Ανάκτορα µε τον σύζυγό της, Πρίγκιπα Γεώργιο, δευτερότοκο γιο του βασιλιά των Ελλήνων, Γεωργίου του Α΄. Εκεί γνωρίζεται µε τον σταβλίτη Μάρκο Αυγερινό, δεξιοτέχνη του βιολιού, γοητεύεται από το παίξιµό του και αναλαµβάνει να χρηµατοδοτήσει τις σπουδές του στο Ωδείο των Παρισίων. Μέσα από τις συναντήσεις τους ένας έρωτας θα γεννηθεί, ρευστός και απροσδιόριστος, αλλά όµως καταδικασµένος να µην τους οδηγήσει στην ευτυχία, πράγµα που αυξάνει την ένταση και το πάθος των συναισθηµάτων των δύο προσώπων. Ένα µυθιστόρηµα για τον έρωτα και τη µουσική, τα ψυχικά τραύµατα και την ψυχανάλυση, το τυχαίο και απρόσµενο που έρχεται να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων, οδηγώντας τους σε αποφάσεις καθοριστικές. Έχοντας ως ιστορικό πλαίσιο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη των αρχών του εικοστού αιώνα, δύο ξεχωριστές προσωπικότητες ζουν µε τον δικό τους µοναδικό τρόπο τα ιστορικά γεγονότα, τις συγκρούσεις των πολιτικών ιδεολογιών, τα καινούργια ρεύµατα στην Τέχνη, καθώς διχάζονται ανάµεσα στο πάθος και τη λογική, στις ανάγκες του ψυχισµού τους και τα κοινωνικά πρέπει.

Όλγα Ι. Λιάρατζη (Συγγραφέας)

Η Όλγα Λιάρατζη γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, αλλά ζει στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία σαράντα χρόνια. Τελείωσε τη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. και συγκεκριμένα το τμήμα Αρχαιολογίας και Τέχνης. Εργάστηκε ως φιλόλογος σε δημόσια Λύκεια της περιοχής. Τα έτη 1984-1988 παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας και Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο ULB, καθώς και σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού. Όταν γύρισε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε με τα προγράμματα Κομένιους (ανταλλαγής μαθητών μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.). Έγραψε διηγήματα, καθώς και ποιήματα, που δημοσιεύτηκαν σε συλλογικούς τόμους και σε τεύχη των περιοδικών της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, στην οποία είναι μέλος. Πρόσφατα πήρε το δεύτερο βραβείο διηγήματος στον διεθνή διαγωνισμό “Λογοτεχνία και Ζωοφιλία” που οργάνωσε ο Δήμος Φθιώτιδας, καθώς και βραβείο πρωτοτυπίας για το ποίημα “Ο χρόνος” από την Αμφικτιονία Ελληνισμού.