Κόκκινα φύλλα

Θα μπορούσε να είχε γλιστρήσει έξω εκείνη τη νύχτα, μες στη χιονοθύελλα, να τη σκότωνε και να γύριζε γρήγορα πίσω μέσα από το δάσος… Φόρεσε τα δερμάτινα γάντια του κι άρχισε να σκάβει το χιόνι. Πρώτα αργά, έπειτα όλο και πιο γρήγορα. Δεν ένιωθε τίποτα εκτός από το σκληρό πολυκαιρισμένο χιόνι και σκεφτόταν ότι κάποιος έκανε ένα κακόγουστο αστείο… Έκλεισε τα μάτια κι ένιωσε στο βάθος να ακουμπά ένα ανθρώπινο χέρι. Ο πόνος πάγωσε την καρδιά του. Το σώμα της, γυμνό και άκαμπτο, βρισκόταν εκεί εννέα μέρες. Κανένας δεν την είχε αναζητήσει… Ο ντετέκτιβ Σπένσερ Ο’Μάλεϊ είχε γνωρίσει την όμορφη φοιτήτρια μόλις μία μέρα πριν από τον θάνατό της. Δεν ήξερε τίποτε γι’ αυτή, όμως ένιωθε ερωτευμένος και τώρα έπρεπε να διαλευκάνει αυτόν τον οδυνηρό φόνο. Η Κριστίνα και οι τρεις φίλοι της, όλοι πλουσιόπαιδα, ήταν πολύ δεμένοι και περνούσαν μαζί ατελείωτες ώρες. Μπορούσε όμως να τους εμπιστευτεί; Τα ερωτήματα για τη δολοφονία έμεναν μετέωρα, αλλά όσο έψαχνε ο ντετέκτιβ τόσο περισσότερο γινόταν φανερό ότι ο καθένας από τους τρεις φίλους της είχε κίνητρο να τη δολοφονήσει. Η αλήθεια βυθιζόταν μες στα κόκκινα φύλλα που έκρυβαν δόλο και προδοσία. Κάθε αποκάλυψη θα αποδεικνυόταν πιο δραματική από την προηγούμενη και… πιο επικίνδυνη.