Λίλιθ

Λίλιθ, η πρώτη γυναίκα από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου. Η πρώτη σύντροφος του Αδάμ, πριν από την Εύα, και στη συνέχεια σύζυγος του Aρχάγγελου Σαμαέλ. Ένα όνομα το οποίο συχνά σχετίζεται με το Κακό. Είναι, άραγε, τα πράγματα έτσι; Σε μια πράσινη εύφορη κοιλάδα, στο δέλτα των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, γεννιέται η Λίλιθ. Μια ιδιαίτερη γυναίκα με δυναμικό χαρακτήρα κι ελεύθερο πνεύμα. Ο Αδάμας, ηγέτης της Σουμεριακής πόλης Εριντού, γοητεύεται από εκείνη και επιθυμεί να την κάνει γυναίκα του. Όμως, ο ανώτατος ιερέας διαφωνεί με αυτό το ζευγάρωμα. Καταστρώνει ένα σχέδιο για να απαλλαγεί μια και καλή από την παρουσία της «ακατάλληλης νύφης». Η Λίλιθ κινδυνεύει και για να σωθεί καταφεύγει στην έρημο. Εκεί συναναστρέφεται με τους Αμαζίγ. Μια νομαδική φυλή που λατρεύει την απαγορευμένη θεά Ινάννα. Θρησκευτικός ηγέτης της είναι η Μεγάλη Μητέρα, μια μορφωμένη γυναίκα και ικανότατη μάγισσα. Την μυεί σε τελετουργικά μαγείας και την βοηθά να ανακαλύψει την εσωτερική της δύναμη. Η έρημος όμως κρύβει τους δικούς της κινδύνους. Ένας λευκός λύκος παραμονεύει σε κάθε της βήμα κι ένας επικίνδυνος άνδρας με μαύρο βέλο στο πρόσωπο έρχεται συνεχώς στα όνειρά της. Παλεύει να ξεφύγει πότε από εκείνον και πότε από τον εαυτό της. Θα μπορέσει άραγε να την βοηθήσει ο ηγέτης της Εριντού; Η μήπως είναι απασχολημένος με την καινούρια σύντροφο του, Εύα, της οποίας τα ιδεώδη ταιριάζουν περισσότερο με εκείνα του ανώτατου ιερέα; Τι θα συμβεί όταν επιτέλους αυτές οι γυναικείες φιγούρες, Λίλιθ – Εύα, συναντηθούν; Και πόσο τελικά θα επηρεάσει η μία την άλλη;

Αγγελική Κωστάκη (Συγγραφέας)

Η Αγγελική Κωστάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και εξακολουθεί να ζει σε αυτήν. Από πολύ μικρή ξεκίνησε να μαθαίνει μουσική και ύστερα από μερικά πτυχία και διακρίσεις… ακόμα συνεχίζει να μαθαίνει. Συνήθως παίζει πιάνο, ακορντεόν ή κρητική λύρα, άλλοτε για να ψυχαγωγήσει το κοινό της και άλλοτε τον εαυτό της. Το θέατρο τής χτύπησε την πόρτα σε μια ανύποπτη στιγμή, όταν το αμάξι της ήταν στο συνεργείο και το πιάνο της κλειστό. Του συστήθηκε ως μουσικός, αλλά εκείνο κατάφερε να την παρασύρει στα δικά του μονοπάτια. Από τότε γράφει μουσικές για θεατρικές παραστάσεις κι εκείνο της υπόσχεται ρόλους. Τα βιβλία πάντα τα λάτρευε. Δεν τολμούσε, όμως, να καταπιαστεί με τη συγγραφή. Αφενός γιατί οι λέξεις δεν είναι νότες κι αφετέρου διότι το γράψιμο, όπως πίστευε, είναι μία άκρως μοναχική ενασχόληση. Τότε ήρθε η καραντίνα. Προδομένη από τις υπόλοιπες τέχνες που ψυχορραγούσαν, η συγγραφή εμφανίστηκε μπροστά της σαν σανίδα σωτηρίας. Γραπώθηκε, λοιπόν, από το καβούκι της και ξεκίνησαν μαζί φανταστικά ταξίδια, μιας και τα κανονικά απαγορεύονταν. Ξαφνικά, οι καταπιεσμένες νότες κατάφεραν να γίνουνε λέξεις. Με μεγάλη χαρά, δε, διαπίστωσε πως η καινούρια της φίλη μπορούσε να γίνει άκρως κοινωνική, υπό έναν όρο: να έχει το ελεύθερο να αλητεύει ανενόχλητη στα περίεργα στέκια του μυαλού της. (Πηγή: “Locus-7 & Άλλωστε”, 2022)