Λαβύρινθος

Η ηθική χωρίς ηθική/ η αρετή σαν ιδεόγραμμα του ήλιου./ Τροχίζοντας φακούς όξυνα το βλέμμα/ το μέσα στο τρίτο μάτι/ που ‘ναι πιο κοφτερό κι από διαμάντι./ Είδα τη γεωμετρία του Θεού/ απέραντη σαν το άπειρο/ και φανερή σαν τις γραμμές της παλάμης./ Περνάω ανάμεσ’ απ’ τους ανθρώπους/ όπως μεσ’ από ακονισμένες λάμες μαχαιριών./ Μια άλλη δύναμη με οδηγεί./ Ακούμπησα τη ζωή μου σε μια ακμή γυαλιού./ Μια μεγάλη θάλασσα μας αγκαλιάζει./ Ο αέρας που αναπνέουμε ειν’ η ανάσα του Θεού.