Λουλούδι

Εκείνη είχε ένα σχέδιο. Μέχρι που γνώρισε εκείνον. “Είναι Παρασκευή βράδυ, Σάρλοτ. Βγες έξω μαζί μου”. Υπάρχουν αμέτρητοι λόγοι να πω όχι. Το παρελθόν της μητέρας μου. Το παρόν της αδελφής μου. Το δικό μου μέλλον. “Ένα ραντεβού μόνο” συνεχίζει με φωνή σιγανή, σχεδόν υπνωτιστική. “Πες ναι. Τι έχεις να χάσεις;” Τα πάντα, σκέφτομαι… ΝΑ ΤΙ ΗΘΕΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ: Να έχω τους καλύτερους βαθμούς στην τάξη. Να κάνω περήφανη τη γιαγιά μου. Και, πάνω απ’ όλα, να πετύχω εκεί όπου όλη η υπόλοιπη οικογένειά μου απέτυχε: να με δεχτούν στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ. Η μητέρα μου και η αδελφή μου είχαν πάθος με τα αγόρια, τον έρωτα και το σεξ. Τόσο μεγάλο πάθος, που έπαψαν να ασχολούνται με το μέλλον τους, μ’ αυτό που εκείνες επιθυμούσαν. Μέχρι που έχασαν τα πάντα. Εγώ δε θα αφήσω ποτέ ένα αγόρι να μου αποσπάσει την προσοχή από τους στόχους μου. Το υποσχέθηκα στον εαυτό μου. Όλα αυτά ίσχυαν πριν γνωρίσω τον Τέιτ, το μεγαλύτερο ποπ είδωλο στον πλανήτη. Πριν ο Τέιτ δείξει το ενδιαφέρον του για μένα. Πριν τα ιδιωτικά αεροπλάνα, τα μυστικά ραντεβού και τους στίχους που ήταν γραμμένοι αποκλειστικά για μένα. Υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν ξέρω για κείνον. Γιατί, ας πούμε, παράτησε τη μουσική; Πού πάει όταν δεν είμαστε μαζί; Ποιο σκοτεινό παρελθόν κρύβει; Όμως, όταν φιλιόμαστε, δε με νοιάζει τίποτα. Το μέλλον απομακρύνεται. Τώρα πια δεν είμαι σίγουρη τι είναι αυτό που θέλω…