Μεγάλες προσδοκίες

Ο Πιπ, η μις Χάβισαμ, η Εστέλλα, ο Τζο – μια ελεγεία στην αιώνια αγάπη, μια ιστορία για τις προσδοκίες και τη ματαίωση, για την πίστη στο αδύνατο. Ήρωες ολοζώντανοι ενός κόσμου αναγνωρίσιμου ακόμα και σήμερα, εκατόν εξήντα χρόνια αργότερα. Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα που γράφτηκαν ποτέ, ένα βιβλίο αναφοράς για αναγνώστες κάθε ηλικίας από τον εμβληματικό συγγραφέα της βικτοριανής Αγγλίας, τον Κάρολο Ντίκενς.

Charles Dickens (Συγγραφέας)

Ο Τσαρλς Ντίκενς γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1812 στο Πόρτσμουθ της Νότιας Αγγλίας. Ήταν το δεύτερο από τα οκτώ παιδιά του Τζον και της Ελίζαμπεθ Ντίκενς. Η οικογένεια μετακόμισε στο Λονδίνο το 1823. Οι σπατάλες και η άσωτη ζωή του πατέρα του οδήγησαν την οικογένεια σε οικονομικό αδιέξοδο και τον Τζον Ντίκενς στη φυλακή για χρέη. O νεαρός Ντίκενς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να εργαστεί σε ένα εργοστάσιο βερνικιών. Οι συνθήκες εργασίας ήταν εξαιρετικά δύσκολες και επηρέασαν το συγγραφικό του έργο, ενώ αποτέλεσαν το θέμα του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος Δαβίδ Κόπερφιλντ (1849-1850). Στη συνέχεια ο Ντίκενς δούλεψε ως βοηθός σε δικηγορικό γραφείο. Το 1836 παντρεύεται την Κάθριν Χόγκαρθ, κόρη του ευυπόληπτου Σκοτσέζου δημοσιογράφου Τζορτζ Χόγκαρθ, με την οποία θα αποκτήσει δέκα παιδιά. Θα χωρίσουν 22 χρόνια αργότερα λόγω των εξωσυζυγικών περιπετειών του.
Η πρώτη του μεγάλη λογοτεχνική επιτυχία άρχισε με την έκδοση σε συνέχειες του μυθιστορήματος Τα ντοκουμέντα της λέσχης Πίκγουικ (1836), καθιερώνοντας με αυτό τον τρόπο την κυκλοφορία των μυθιστορημάτων της βικτοριανής εποχής σε συνέχειες σε περιοδικά και εφημερίδες. Τα δύο επόμενα μυθιστορήματά του, Όλιβερ Τουίστ (1837-1838) και Νίκολας Νίκλεμπι (1838-1839), καταγράφουν τη θλιβερή καθημερινότητα του Λονδίνου και του Γιορκσάιρ, όπου βασιλεύει η εκμετάλλευση, η εγκληματικότητα και η διαφθορά.
Το 1844 γράφει τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία, ενώ ακολουθούν δύο ακόμα σπουδαία μυθιστορήματα Ο ζοφερός οίκος (1852-1853) και Μικρή Ντόριτ (1855-1857), τα οποία αποτελούν δριμύτατη κριτική στους βικτοριανούς θεσμούς. Τα επόμενα χρόνια δημοσιεύει δύο από τα πιο γνωστά μυθιστορήματά του, την επική Ιστορία των δύο πόλεων (1859), που εκτυλίσσεται στο Λονδίνο και το Παρίσι κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, και τις Μεγάλες προσδοκίες (1860-1861) με ήρωες τον ορφανό Πιπ και τη μυστηριώδη Εστέλα. Ο Ντίκενς εμφάνισε προβλήματα υγείας κατά τη δεκαετία του 1860 και η σωματική κόπωση των δημό­σιων αναγνώσεων των βιβλίων του, τις οποίες άρχισε το 1858, επιτάχυναν την κατάπτωσή του, αν και στο Our Mutual Friend (1865) διατηρεί ορισμένα από τα καλύτερα στοιχεία της κωμικής του πλευράς.
Το τελευταίο του μυθιστόρημα, Το μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ, παρέμεινε ημιτελές και πέθανε στις 9 Ιουνίου 1870. Ο θάνατός του προκάλεσε αισθητή λαϊκή συγκίνηση και θάφτηκε στη Γωνιά των Ποιη­τών στο Αβαείο του Ουέστμινστερ.

 

Αργυρώ Πιπίνη (Διασκευαστής)

H Αργυρώ Πιπίνη είναι ηθοποιός και συγγραφέας βιβλίων για παιδιά. Σπούδασε στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών και στις σχολές θεάτρου Π. Κατσέλη και Βεάκη. Έχει πάρει μέρος σε σεμινάρια (Exploring Character, Exploring Shakespeare, Σύγχρονο Γερμανικό Θέατρο, studio Τσέχωφ). Δίδαξε υποκριτική (ελισαβετιανό θέατρο, ψυχολογικό ρεαλισμό, κλασική κωμωδία) επί σειρά ετών σε διάφορες σχολές. Έχει ανεβάσει παραστάσεις με τους μαθητές της στα πλαίσια των σπουδών τους και έχει οδηγήσει τους τριτοετείς σπουδαστές της σχολής Βεάκη (το 2000) στις εξετάσεις τους με το θέαμα: “Παίζοντας Σαίξπηρ και Παίζοντας με τον Σαίξπηρ”. Ως ηθοποιός έχει δουλέψει στο θέατρο με πολλούς σκηνοθέτες, όπως η Μάγια Λυμπεροπούλου, η Ρούλα Πατεράκη, ο Βίκτωρ Αρδίττης, ο Νίκος Χαραλάμπους, ο Χριστόφορος Χριστοφής και άλλοι, παίζοντας κυρίως ρόλους κλασικού ρεπερτορίου. Κυκλοφορούν βιβλία της για παιδιά. Eπίσης ασχολείται με τη μετάφραση παιδικών και εφηβικών βιβλίων, κειμένων για το θέατρο, καθώς και με τη διασκευή κλασικών κειμένων. Το 2012 τιμήθηκε με το Βραβείο Μετάφρασης Βιβλίου για Παιδιά της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας, για τη μετάφραση του βιβλίου “Ψάρι στον ουρανό” του Fridrik Erlings (εκδ. Πατάκη). To 2017 τιμήθηκε με το Βραβείο Εικονοβιβλίου του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου-IBBY, για το βιβλίο της “Καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι…” (εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Πατάκη) και με το Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου του περιοδικού www.anagnostis.gr, για το βιβλίο της “Μελάκ, μόνος” (εικονογράφηση: Αχιλλέας Ραζής, εκδ. Καλειδοσκόπιο). Η προσωπική σελίδα της στο διαδίκτυο είναι: www.argyropipini.com.

 

Αιμιλία Κονταίου (Εικονογράφος)

Η Αιμιλία Κονταίου γεννήθηκε το 1984 στο Ηράκλειο Αττικής. Αποφοίτησε με έπαινο από τη σχολή ΑΚΤΟ στην Αθήνα, από το τμήμα του κόμικς και έχει διακριθεί με το Β΄ Βραβείο νέων ταλέντων του περιοδικού 9 της Ελευθεροτυπίας. Έχει εικονογραφήσει περισσότερα από σαράντα βιβλία και κάθε φορά που μία καινούρια ιστορία έρχεται στα χέρια της, έχει τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια χαρά με την πρώτη της ζωγραφιά. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις εικονογράφησης. Το 2013, εικονογράφησή της συμπεριελήφθη στο ημερολόγιο της Παγκόσμιας Βιβλιοθήκης Νέων Μονάχου (Internationale Jugendbibliothek, Muenchen), Arche Kinder Kalender 2013.