Μεγαλώνοντας (με) το παιδί μου

Αυτό το βιβλίο είναι μια γεύση από τη δουλειά του Κώστα Γκοτζαμάνη με την οικογένεια, από την απόφασή του να σταθεί δίπλα στους γονείς που θέλουν να μεγαλώσουν οι ίδιοι, δίνοντας έναν αγώνα να μεγαλώσουν ελεύθερα παιδιά. Η αφοσίωσή του σ’ αυτό τον στόχο και οι αφηγηματικές του αρετές τον βοήθησαν να γράψει ένα βιβλίο εύληπτο, χωρίς θεωρητική ορολογία, που θα το έκανε απρόσιτο και δύσχρηστο. Το βιβλίο του καταλήγει να είναι ένας σύγχρονος οδηγός επιβίωσης για οικογένειες και άτομα. Χωρίς να το δηλώνει, οδηγεί τον αναγνώστη να κάνει τη διάκριση μεταξύ ευτυχίας και επιτυχίας, μεταξύ ρόλου και προσώπου-εαυτού, διευρύνει τη ζωή για τον καθένα. Ο αναγνώστης, ακόμα κι αν βρίσκεται σε αδιέξοδο, επανατοποθετείται και ανακαλύπτει μόνος του ότι αυτό που του φαινόταν ως αδιέξοδο μπορεί να είναι μια ευκαιρία. Το βιβλίο δεν αφήνει ερωτηματικά, με οξυδέρκεια ανατέμνει τις οικογενειακές σχέσεις χωρίς να κατηγορεί κανέναν, αφήνει να διαφανούν οι λύσεις και οι ατομικές ευθύνες, αποφεύγει τον διδακτισμό, έχει ύφος χαλαρό, χωρίς να κάνει εκπτώσεις στη διεισδυτικότητα και την αντικειμενικότητα. Και επιπλέον, οι σελίδες του είναι εμποτισμένες με αστείρευτο χιούμορ και άκρως μεταδοτικό κέφι για ζωή!

Κώστας Γκοτζαμάνης (Συγγραφέας)

Ο Κώστας Γκοτζαμάνης (1957-2022) σπούδασε γιατρός γιατί το όνειρό του ήταν να γίνει ψυχίατρος. Κι έγινε ψυχίατρος γιατί τον ενδιέφερε η κοινωνική διάσταση της ψυχικής υγείας και η δυνατότητα του σύγχρονου ανθρώπου να είναι ευχαριστημένος και δημιουργικός. Γεννήθηκε στη Λάρισα από γονείς που επίσης είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει στη Λάρισα. Λίγο πριν προλάβει να τελειώσει το νηπιαγωγείο, η οικογένειά του έφυγε από την πόλη. Πήγε σχολείο στη Βέροια, στην Κατερίνη, στα Κουφάλια Θεσσαλονίκης, στην Ελευθερούπολη Καβάλας και τελικά στη Θεσσαλονίκη. Συνήθως άλλαζε σχολείο στη μέση της χρονιάς. Όχι, ο πατέρας του δεν ήταν στρατιωτικός. Τα πρώτα του καλοκαίρια, ως 17 χρονών, τα πέρασε όλα στον Πλαταμώνα. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ από το 1975 ως το 1981. Ενόσω ήταν ακόμη φοιτητής, γεννήθηκε η κόρη του. Έζησε στην Οία της Σαντορίνης ως σύζυγος της αγροτικού γιατρού και για δυο χρόνια ήταν αγροτικός γιατρός στον Μόλυβο της Λέσβου. Από το 1988 ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα. Στην εκπαίδευσή του είχε δασκάλους τους Γιώργο και Βάσω Βασιλείου στη συστημική ψυχοθεραπεία και τον Γιάννη Σούκο στην ψυχανάλυση. Ασχολήθηκε με τη μετάφραση και την επιμέλεια βιβλίων σχετικών με το αντικείμενο της ψυχιατρικής. Το 2000 ανέλαβε μετά από ειδικό διαγωνισμό του Υπουργείου Παιδείας τη συγγραφή των βιβλίων της Σεξουαλικής Αγωγής για τους μαθητές του λυκείου (βιβλίο του καθηγητή και βιβλίο του μαθητή). Το 2014 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το βιβλίο του «Μεγαλώνοντας (με) το παιδί μου», ένας σύγχρονος οδηγός επιβίωσης για οικογένειες και άτομα και το 2020 το βιβλίο του «Πανικός – Η μεγάλη εξέγερση μέσα μας», όπου καταθέτει τη δική του επιστημονική θέση για την αιτιολογία της Διαταραχής Πανικού και προτείνει μια διαφορετική, αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση. Δημιούργησε και διεύθυνε το επιστημονικό θεραπευτικό κέντρο «Τόπος Ψυχοθεραπείας», που αποτελεί έναν τόπο συνάντησης κλασικών και εναλλακτικών θεραπευτικών προσεγγίσεων.

(Πηγή: “Εκδόσεις Πατάκη”, 2022)