Με λέει Ιούδα

Σ’ εκείνο το χωράφι με τα σπαρτά όταν έπεφτε η νύχτα κάναμε όνειρα κάτω από το φεγγάρι πάνω σε ένα σεντόνι που έφερνε η Μαρία από το σπίτι της. Εκεί μετρούσαμε τα άστρα και εκεί αγκαλιάζαμε το φεγγάρι της σιωπής, της σοφίας και της ομορφιάς. Εκεί ένιωσα για πρώτη φορά το γυμνό σώμα της Μαρίας να γλιστράει μέσα από τα χέρια μου και εγώ γαντζωμένος πάνω του να ταξιδεύω στη γαλήνη μιας απέραντης θάλασσας. Εκεί πάνω στα σπαρτά που είχαν στεγνώσει και τρυπούσαν απαλά το σώμα μου, έγινα ολόκληρος και ευτυχισμένος. Και εκεί έθαψα τις πικρές νύχτες και τα ξενυχτισμένα δάκρυά μου.

Ρούλα Κοντέα (Συγγραφέας)

Η Ρούλα Κοντέα γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τέλειωσε το Αμερικάνικο Κολέγιο και εργάσθηκε στο Πανεπιστήμιο για είκοσι χρόνια. Παντρεμένη με τον Αριστείδη Θεοφανόπουλο από το 1970, έχει δυο γιους. Μεγάλωσε γράφοντας τα βιβλία: “Χίλιοι θάνατοι και ένας ακόμα”, 1979, “Τα χνάρια του λύκου” 1980, “Το Ρηχό πηγάδι”, 1982, “Το φιδοτόμαρο”, 1983, “Ο βραχνός ήχος μιας επιστροφής”, 1984, “Το στυπόχαρτο”, 1986, “Ο έρωτας της ανακόντα”, 1990, “Η ηλικία ενός φόνου”, 1991, “Το νυστέρι”, 1997, “Γλυκό σαν μέλι”, 1999, “Οι κούκλες μιλούν ψιθυριστά”, 2003, “Η διπλή μοναξιά του έρωτα”, 2004, “Το φεγγάρι λέει ψέματα”, 2005, Οι ώρες μετράνε έρωτες, 2006, “Αγαπώ να επιστρέφω”, 2007, “Όλγα σε ψάχνω”, 2008, “Μικροί φόνοι” 2009, “Η μνήμη του χρόνου”, “Οι μοναξιές που ταιριάζουν”, 2015, “Μικρές αλήθειες”, 2018. Γράφει ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και παραμύθια. Διηγήματα, ποιήματα και κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Το θεατρικό της έργο “Ο ερωτευμένος θάνατος, ανέβηκε στην θεατρική σκηνή του Δήμου Δάφνης το 1998. Το θεατρικό της έργο “Μαρίκα, Βικτώρια, Τασία”, βραβεύθηκε και παίχτηκε στο θέατρο “Τόπος Αλλού”, και το μονόπρακτο “Στο Σταθμό”, ανέβηκε στην θεατρική σκηνή στο Θησείο. Το μυθιστόρημά της “Οι κούκλες μιλούν ψιθυριστά”, θεατροποιήθηκε από τον Γ. Χατζηδάκη και παίχτηκε στο “Cabaret Voltaire”, στο Μεταξουργείο. Το μονόπρακτο”Η εξομολόγηση ενός ανέργου” παίχτηκε στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί στην “Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης” του Ρένου Αποστολίδη.