Με τον Ανδρέα στην Ευρώπη

Η πραγματική γνωριμία με τον Παπανδρέου άρχισε αφού με έκανε υφυπουργό της κυβέρνησης το 1982 και επήρε διαστάσεις κυρίως λόγω των ταξιδιών που κάναμε μαζί, όπου και μοιραία εκάναμε ανταλλαγές απόψεων και συζητήσεις που πολύ λίγοι από τους συνεργάτες του είχαν την ευκαιρία να κάνουν μαζί του. Κυρίως πιστεύω ότι λίγοι είχαν την ευκαιρία να τον ακούσουν να μιλάει επί παντός επιστητού πέρα από τη στενή παρέα του, οι οποίοι βεβαίως γνωρίζουν πράγματα που αφορούν την ιδιωτική του ζωή πολύ περισσότερο από ό,τι θα μπορούσε οποιοσδήποτε άλλος να γνωρίζει, αλλά αυτά τα πράγματα τελικά δεν νομίζω ότι πρέπει να μας ενδιαφέρουν. Ο χώρος που θα προσπαθήσουμε να ζωντανέψουμε μέσα από αυτές τις σελίδες είναι ό,τι αφορά τον Παπανδρέου ως μεγάλο ηγέτη μιας χώρας που αγωνιζόταν για να ενσωματωθεί στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Μερικά από όσα είχαμε συζητήσει ή κάνει μαζί, που είναι στον χώρο εκείνο τον ενδιάμεσο μεταξύ της δημόσια ασκούμενης πολιτικής και της καθαρά προσωπικής ζωής, είναι πιστεύω αποκαλυπτικά για τον τρόπο που σκεπτόταν και αποφάσιζε αυτός ο μεγάλος άνδρας. Παράλληλα, πάντα σε σχέση με τη δράση του Παπανδρέου και την εμφάνιση της Ελλάδας στους χώρους όπου εκινείτο μαζί μου, θα αντιμετωπίσουμε και άλλους μεγάλους Ευρωπαίους πολιτικούς και μερικούς μικρότερους. Η περίοδος που μας αφορά είναι καθοριστική για την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια και για την ύπαρξη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Δεν έχω την πρόθεση να επιτελέσω ιστορικό έργο. Τα περισσότερα από αυτά που θα γράψω εδώ πολλοί φίλοι μου με έχουν ακούσει να τα διηγούμαι. Αν σήμερα αισθάνομαι την ανάγκη να τα καταγράψω, είναι γιατί αυτοί με παρότρυναν κάθε φορά να το κάνω, για να μη χαθούνε, όχι τόσο γιατί η δικιά μου προσωπική εμπειρία είχε μεγάλη σημασία, αλλά γιατί αναφέρονται σ’ αυτόν τον μεγάλο πολιτικό και σ’ αυτή τη μεγάλη πορεία της Ελλάδας προς την Ευρώπη. Θ. Π.