Μια γυναίκα περισσεύει

Ποια είναι “η γυναίκα που περισσεύει”; Μήπως είναι η Χέλγκα, η γερμανίδα ψυχαναλύτρια που στα χρόνια του Τριάντα επέλεξε να αφήσει το Βερολίνο για να πάει να ζήσει στο Κάπρι, μια γυναίκα με ταμπεραμέντο και ευφυΐα που αγωνίζεται με δεξιοτεχνία και με τη δύναμη μιας όλο και περισσότερο αυξανόμενης απελπισίας να μη βγει από τη ζωή του κομψού αρχιτέκτονα Νικόλα, με τον οποίο είναι παντρεμένη; Ή είναι άραγε η αντίζηλος Σοφία, όμορφη, νέα και καρτερική; Ο Νικόλα επέλεξε ανάμεσα σε αυτές τις δύο γυναίκες ή στην πραγματικότητα μία από αυτές τις δύο διάλεξε εκείνον; Ένα πυκνό δίχτυ από ερεθίσματα, συναισθήματα και περιπλοκές του μυαλού και της καρδιάς κρατάει δεμένους τους ήρωες αυτού του γεμάτου ένταση ερωτικού τριγώνου. Τα χνάρια των πρωταγωνιστών των μακρινών συμβάντων, η ζωντανή και ανέγγιχτη μνήμη εκείνου που ακόμα θυμάται το πηγαινέλα στα στενά σοκάκια του νησιού, οι σιωπές, τα επεισόδια, τα δραματικά “κυριακάτικα γεύματα της οικογένειας”, οι τρομακτικές ειδήσεις που έρχονταν από τον κόσμο της εποχής, όλα αυτά συνθέτουν ένα διφορούμενο μωσαϊκό με επίκεντρο το λαμπερό και αρχαϊκό Kάπρι, το καταφύγιο κοσμοπολιτών διανοουμένων, μακριά από την αναξιόπιστη Ιταλία και από μια Ευρώπη έτοιμη να εκραγεί από τον τρομακτικό πάταγο της Ιστορίας.

Alice Oxman (Συγγραφέας)

Η Άλις Όξμαν κινείται με σιγουριά, με μία γραφή “κοφτή”, απέριττη και κομψή μέσα από τα αδιέξοδα των ασυνείδητων αιτιολογήσεων και τον κατακλυσμό των ασυγκράτητων ανθρώπινων συμβάντων. H Άλις Όξμαν ζει και γράφει μεταξύ Ρώμης και Νέας Υόρκης (όπου γεννήθηκε). Στα βιβλία της συγκαταλέγονται: “The Better Class” (1980), “L΄amore, le armi” (1987, βραβείο Hemingway 1988) και “Prima Donna” (1990). Διηγήματα και κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες (Nuovi Argomenti, L΄Unit, L΄Euro-peo, Marie Claire).

 

Πωλίνα Πεφάνη (Μεταφραστής)