Το περιοδικό “Επιθεώρηση Τέχνης” (1954-1967) ήταν μια καθοριστική τομή στα πολιτιστικά δρώμενα της μετεμφυλιακής ελληνικής κοινωνίας. Δημιούργημα νέων αριστερών διανοουμένων που προσπάθησαν να διανοίξουν νέες διαστάσεις στην κριτική σκέψη την οποία αντιπροσώπευαν, αποτέλεσε το πεδίο στο οποίο κατατέθηκαν σημαντικές επεξεργασίες για τα ζητήματα της τέχνης, εισήχθηκαν πρωτοποριακές αισθητικές θεωρίες, εξελίχθηκαν διάλογοι και συγκρούσεις που σφράγισαν την εποχή τους και εμπλούτισαν τον νεοελληνικό κριτικό λόγο.
Το βιβλίο αυτό επικεντρώνεται στα ζητήματα κριτικής και θεωρίας της λογοτεχνίας που αναδείχθηκαν στο περιοδικό, με βάση τους ιστορικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς όρους -τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο- κάτω από τους οποίους συγκροτήθηκε και αναπτύχθηκε ο μαρξιστικός λόγος για τη λογοτεχνία από τους συντάκτες και συνεργάτες του περιοδικού. Αναλύει ταυτοχρόνως και τα όρια του λόγου αυτού, αποδεσμεύοντάς τα από σχηματικές κατηγοριοποιήσεις και εντάσσοντάς τα στην αντιφατική δυναμική μιας πολύμορφης προσπάθειας που επεχείρησε σε δύσκολους καιρούς να συνδέσει την καλαισθητική προσδοκία με τη δυνατότητα της κοινωνικής απελευθέρωσης των ανθρώπων.
Αιμιλία Καραλή (Συγγραφέας)
Η Αιμιλία Καραλή γεννήθηκε στην Κρέστενα Ηλείας και μεγάλωσε στον Πειραιά. Είναι φιλόλογος και μέλος της συντακτικής επιτροπής του διμηνιαίου περιοδικού θεωρίας και πολιτισμού “Ουτοπία”. Συνεργάζεται με εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά ασχολούμενη με θέματα κριτικής της λογοτεχνίας και της θεωρίας του πολιτισμού. Έχει εκδώσει τη συλλογή δοκιμίων “Λόγος, τεχνική και τέχνη στην έκθεση” αξιοποιώντας τη διαθεματική προσέγγιση σύγχρονων πολιτιστικών θεμάτων. Το 2003 εγκρίθηκε από το τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών η διδακτορική της διατριβή με θέμα “Ζητήματα θεωρίας και κριτικής της λογοτεχνίας στο περιοδικό “Επιθεώρηση Τέχνης” (1954-1967)”
