Μια μέρα με τον Μότσαρτ

Λίγο πριν από τη μεγάλη γιορτή του ωδείου του, ο Αντώνης μελετά τη σονάτα που θα παίξει. Έχει αγωνία, χαϊδεύει το πιάνο, «λίγη ώρα με Μότσαρτ» παρακαλάει, αλλά δεν διευκρινίζει με ποιον Μότσαρτ… Η ευχή του γίνεται πραγματικότητα και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά του η αδελφή του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, η Νάνερλ, «φαινόμενο» της Μουσικής κι εκείνη, που καθόρισε τα πρώτα βήματα του μεγάλου συνθέτη. Μέσα από την αφήγησή της μαθαίνουμε πότε ξεκίνησε η αγάπη του Μότσαρτ για τη Μουσική, πώς έγραψε τα κορυφαία έργα του, πώς ήταν η ζωή του και η σχέση του με τον πατέρα του, ποιοι ήταν οι άνθρωποι που τον επηρέασαν, τα μικρά και μεγάλα μυστικά του.

Μηνάς Βιντιάδης (Συγγραφέας)

Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Μηνάς Βιντιάδης γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1957 στο Πορτ Σάιντ της Αιγύπτου και μεγάλωσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κάσο, προτού εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα. Έχουν εκδοθεί τα μυθιστορήματά του “Τι είπα στην Κλαούντια”, “Οι τρεις Μαρίες” (εκδ. Λιβάνη, 1996 και 1999), “Το δεξί πόδι του θεού” (Ελληνικά Γράμματα, 2003) και η συλλογή διηγημάτων “Ο δράκος κόκορας” (Ελληνικά Γράμματα, 2006). Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί στα πιο σημαντικά ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά. Το θεατρικό του έργο “Κάτω Παρθενώνας” θα ανέβει το 2014 από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Εργάστηκε από το 1984 στην εφημερίδα “Τα Νέα” ως συντάκτης ύλης, υπεύθυνος του πολιτιστικού τομέα και διευθυντής σύνταξης στο ιστορικό περιοδικό “Ταχυδρόμος”, ενώ για περισσότερα από είκοσι χρόνια έγραφε και παρουσίαζε την εκπομπή “Λόγος Περιοδεύων” στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής επί Καλλιτεχνικών Θεμάτων του Ιδρύματος “Μιχάλης Κακογιάννης”.

 

 

Ράνια Ηλιάδου (Εικονογράφος)

Σε ποια πόλη ζει: Θεσσαλονίκη.
Τι αγαπάει: Τους εφευρέτες, τους εξερευνητές, τους ονειροπόλους ποιητές, τους ακροβάτες και τους θηριοδαμαστές, τη θάλασσα, τα γκρίζα σύννεφα, τις σοκολάτες, τα χαρτιά και τα μολύβια της και πιο πολύ από όλα αυτά τον γιο της.
Αν ένα μαγικό ραβδί εκπλήρωνε μια ευχή της, αυτή θα ήταν: Να ταξιδεύει με ένα ιστιοπλοϊκό ψάχνοντας ανεξερεύνητα νησιά, να ζωγραφίζει παραμύθια, να ταΐζει τους γλάρους, να ψαρεύει και να πλέκει μακριά πουλόβερ για το νυχτερινό κρύο της θάλασσας.
Αυτόν τον καιρό: Σκηνοθετεί κόσμους παραμυθιών, ζωγραφίζει κάρτες και τετραδιάκια, κόβει και ράβει υφάσματα και φτιάχνει κούκλες και κοσμήματα.

(Πηγή: “Ελληνοεκδοτική”, 2021)